Өлең, жыр, ақындар

Маяковскийдің суретіне

  • 23.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1350
Ақынның дәл өзі жоқ, суреті бар,
Қарасам, бейнесіне тарқар құмар.
Лапылдап қос көзінен ой сәулесі,
Сыймайды кеудесіне күйлі сырлар.
Болмайды өлді деуге, тірі пішін
Кәдімгі сезгендеймін дем алысын.
Қадалып көздегенін көріп жаңа
Айтқандай ағыта бір ойдағысын.
Не дер ед сөйлеп кетсе ақын қазір,
Ақтарса атылатын оқтарды әзір?
Қашқанда ол лақтырған жалынды оттан,
Жер таппас жасырынатын көп әзәзіл,

1947



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шабытым жайсын қанатын

  • 1
  • 0

Өткеннің бәрі өткен ғой,
Алыстап кейін қалатын.
Есіме кейде алатын
Болады сирек сағатым.

Толық

Абыл

  • 0
  • 0

Ертерек, ескі Каспий жағасында,
Қазақ пен түрікпеннің арасында,
Ұшқыннан өрт тұтанып, қан төгіліп,
Кез еді жөн таппаған жарасуға,

Толық

Құтсыз қонақтар

  • 0
  • 0

Тық-тық біреу есік қағады,
Кірмейтіндей сұрамай.
Бір ашады, бір жабады,
«Кір» дегенше шыдамай.

Толық

Қарап көріңіз