Өлең, жыр, ақындар

Маяковскийдің суретіне

  • 23.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1409
Ақынның дәл өзі жоқ, суреті бар,
Қарасам, бейнесіне тарқар құмар.
Лапылдап қос көзінен ой сәулесі,
Сыймайды кеудесіне күйлі сырлар.
Болмайды өлді деуге, тірі пішін
Кәдімгі сезгендеймін дем алысын.
Қадалып көздегенін көріп жаңа
Айтқандай ағыта бір ойдағысын.
Не дер ед сөйлеп кетсе ақын қазір,
Ақтарса атылатын оқтарды әзір?
Қашқанда ол лақтырған жалынды оттан,
Жер таппас жасырынатын көп әзәзіл,

1947



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Махаббат

  • 0
  • 0

Сыңсытып әнін салатын шеше,
Елігіп жаны тыңдайтын бала.
Жалынып қайта айтқызған кеше
Отырған кезде оңаша ғана.

Толық

Уақытқа

  • 0
  • 0

Көзімді алдың от боп жанған, маздаған,
Сөзімді алдың адам жанын қозғаған.
Үнімді алдың жоқтарды іздеп боздаған,
Өңімді алдың бүлдіршіндей тозбаған.

Толық

Ақын

  • 0
  • 1

Кеудесі шын ақынның күй сарайы,
Алады төгіп-төгіп келсе орайы.
Жаңбырдай нажағайлы нөсерлеткен
Жерінде гүл шайқалар құйып өткен,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар