Өлең, жыр, ақындар

Маяковскийдің суретіне

  • 23.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1567
Ақынның дәл өзі жоқ, суреті бар,
Қарасам, бейнесіне тарқар құмар.
Лапылдап қос көзінен ой сәулесі,
Сыймайды кеудесіне күйлі сырлар.
Болмайды өлді деуге, тірі пішін
Кәдімгі сезгендеймін дем алысын.
Қадалып көздегенін көріп жаңа
Айтқандай ағыта бір ойдағысын.
Не дер ед сөйлеп кетсе ақын қазір,
Ақтарса атылатын оқтарды әзір?
Қашқанда ол лақтырған жалынды оттан,
Жер таппас жасырынатын көп әзәзіл,

1947



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кәдімгі өздеріміз туралы

  • 0
  • 0

Бір өре киізді төсеніп,
Бір өре киізді жамылып,
Жатушы ек жалаңаш жетімдер,
Жаздағы шуақты сағынып.

Толық

Алматы

  • 0
  • 3

Алматымыз астанасы қазақтың,
Тұрамын мен сол қаланың өзінде.
Рим да емес ол, Париж да емес мақтаулы,
Ұқсасы жоқ бүкіл дүние жүзінде.

Толық

Тұрмын мен құшақтап

  • 0
  • 0

Айқайлап немерем дүниеге келгенде:
– Мен? - деді ол, - иесі бұл жарық ғаламның,
Ризамыз, боташым, біз сені көргенге,
Жасасын, ұрпағы шаршаған адамның!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер