Өлең, жыр, ақындар

Маяковскийдің суретіне

  • 23.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1572
Ақынның дәл өзі жоқ, суреті бар,
Қарасам, бейнесіне тарқар құмар.
Лапылдап қос көзінен ой сәулесі,
Сыймайды кеудесіне күйлі сырлар.
Болмайды өлді деуге, тірі пішін
Кәдімгі сезгендеймін дем алысын.
Қадалып көздегенін көріп жаңа
Айтқандай ағыта бір ойдағысын.
Не дер ед сөйлеп кетсе ақын қазір,
Ақтарса атылатын оқтарды әзір?
Қашқанда ол лақтырған жалынды оттан,
Жер таппас жасырынатын көп әзәзіл,

1947



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Атам — анау, мен — мынау

  • 0
  • 1

Атам атақ мініпті арқыраған,
Атам сауыт киіпті жарқыраған.
Жекпе-жекке долданса сұраныпты,
Шығады екен аузынан ұран мықты.

Толық

Кезегі күзеттің

  • 0
  • 0

Тірліктің қадырын жас сабаз білген бе,
Нe жетсін жарықта жер басып жүргенге.
Зардабы жазым қып кетпесін дейміз де
Қазір біз қашамыз ащылау тілден де.

Толық

Везувий

  • 0
  • 0

Везувиймен ойнамаңдар.
Сөнді екен деп ойламаңдар.
Жатыр жалын кернеп ішін,
Сыйлау керек оның күшін.

Толық

Қарап көріңіз