Өлең, жыр, ақындар

Маяковскийдің суретіне

  • 23.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1520
Ақынның дәл өзі жоқ, суреті бар,
Қарасам, бейнесіне тарқар құмар.
Лапылдап қос көзінен ой сәулесі,
Сыймайды кеудесіне күйлі сырлар.
Болмайды өлді деуге, тірі пішін
Кәдімгі сезгендеймін дем алысын.
Қадалып көздегенін көріп жаңа
Айтқандай ағыта бір ойдағысын.
Не дер ед сөйлеп кетсе ақын қазір,
Ақтарса атылатын оқтарды әзір?
Қашқанда ол лақтырған жалынды оттан,
Жер таппас жасырынатын көп әзәзіл,

1947



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мерген

  • 0
  • 2

Алатаудың арасында,
Сәске түстің шамасында
Мөлдір судан қанып алып
Бір азғана демін алып,

Толық

Алыстан хат

  • 0
  • 1

Сезсең кейде соққан жылы
Жаздың жанға жайлы лебін,
Жат көрме, ол аңсап сені
Ақырын менің алған демім.

Толық

Тұрмын мен құшақтап

  • 0
  • 0

Айқайлап немерем дүниеге келгенде:
– Мен? - деді ол, - иесі бұл жарық ғаламның,
Ризамыз, боташым, біз сені көргенге,
Жасасын, ұрпағы шаршаған адамның!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар