Өлең, жыр, ақындар

Қысылғанда

  • 23.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1452
Жан едім ойым теңіз, кеудем кемем,
Көңілімнен күй ұшыра беретін ем.
Көгінде туған елдің бұлт боп қайнап,
Күркірей жыр төгуге төнетін ем.
Сол кезде нажағайдай жарқ-жұрқ ойнап
Алдыма ұйқас, ырғақ келетін ең,
Сонда мен жанып жүріп от сөздерге
Жалынды жаңа бір жыр беретін ем.
Апырм - ау сол шабытым қайда кеткен,
Шығады бүгін даусым неге төмен?
Көз бұлдыр, көңіл күңгірт, сезім салғырт
Тартпас деп өлгенімше сенетін ем.
Дәл қазір жылу тұрмас жыртықтаймын,
Қан шықпас кесіп алса көк етімнен.
Мезгілсіз қыранымды қашырып aп,
Қалдым ба жалғыз кәрі төбетіммен.
Қалықтап қайта шабыт оралмаса
Халқыма қараймын мен не бетіммен!

1959



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кәріліктің бір сыры

  • 0
  • 0

Кәрілік алғаннан соң тірсегіңнен
Не шықпақ сөзбен айтқан құр сенімнен.
Бөксеңді әрең жинап қозғаларсың
Кәдімгі кәрі қошқар бүрсеңімен.

Толық

Дәптер шетінен

  • 0
  • 0

Шексіз тірлік,
Дария аққандай
Бұлқи ағар көз алдымда.
Кейде тымық,

Толық

Іздемен жастығымды

  • 0
  • 0

Тоқтаусыз көп жүріппін, бір тынбаппын,
Еңселеп елуге де келіп қаппын.
Қалыпты кейінде ұзап сан жылдарым.
Қалыпты сол жылдарда балғын шағым.

Толық

Қарап көріңіз