Өлең, жыр, ақындар

Қысылғанда

  • 23.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1293
Жан едім ойым теңіз, кеудем кемем,
Көңілімнен күй ұшыра беретін ем.
Көгінде туған елдің бұлт боп қайнап,
Күркірей жыр төгуге төнетін ем.
Сол кезде нажағайдай жарқ-жұрқ ойнап
Алдыма ұйқас, ырғақ келетін ең,
Сонда мен жанып жүріп от сөздерге
Жалынды жаңа бір жыр беретін ем.
Апырм - ау сол шабытым қайда кеткен,
Шығады бүгін даусым неге төмен?
Көз бұлдыр, көңіл күңгірт, сезім салғырт
Тартпас деп өлгенімше сенетін ем.
Дәл қазір жылу тұрмас жыртықтаймын,
Қан шықпас кесіп алса көк етімнен.
Мезгілсіз қыранымды қашырып aп,
Қалдым ба жалғыз кәрі төбетіммен.
Қалықтап қайта шабыт оралмаса
Халқыма қараймын мен не бетіммен!

1959



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Асқар ақынға

  • 0
  • 0

Қызық қой, Асеке, бұл өмір білгенге,
Ләззәтін білмейсіз ішінде жүргенде.
Ұмытып кетеміз бейнетті күндерін
Көңіліміз жарқырап бір мезгіл күлгенде.

Толық

Бір ініге

  • 0
  • 1

Кеңесім ғой ағалық,
Болмашыға мастанба.
Емес елге жаңалық
Жеткізбеуің қашқанда.

Толық

Сыншының сыры

  • 0
  • 1

Жаны жүдеу, жүрегі әлсіз біреуге,
Күнде әзірмін жақсы тілек тілеуге,
Бірақ тілім тартып кете береді,
Әдетімен сыншылықтың мінеуге.

Толық

Қарап көріңіз