Өлең, жыр, ақындар

Міне, алақай!

  • 19.04.2015
  • 1
  • 0
  • 7354
Қараңғы тұман түнде еді,
Қара қазақ баласы.
Ай мен күн һәм жұлдыз жоқ,
Жым-жырт сахра даласы:
Дау мен жанжал, партия
Болған еді арасы.
Жасытып еді бұларды
Қараңғы түннің қарасы.
Жиырманшы ғасыр басында
Міне алланың панасы:
Бір жағынан ай туып,
Бір жағынан күн туып,
Жарық көрді алашы!
Шолпаннан үміт тағы да:
Біріксе елдің данасы;
Бұл үшеуі тізіліе,
Бейне қолдың саласы.
Көңіл менен көзді ашып,
Алға сүйреп барасы;
Бұл жарықтар барында,
Кім адасып қаласы?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кедей

  • 0
  • 2

Күзгі түн, шөптің басын қырау көмген,
Ызғар шашып, бұлт мынау жерге төнген.
Қараңғы, итпен бірге қой күзетіп,
Мен ояу, ел ұйқыда, оттар сөнген.

Толық

Асыл сөз

  • 2
  • 1

Асыл сөзді іздесең,
Абайды оқы ерінбе.
Адамдықты көздесең,
Жаттап, тоқы көңілге.

Толық

Өмірді үзіп алуы

  • 1
  • 1

Өмірді үзіп алуы,
Қараңғы көрге салуы.
Мың жасасаң да көңілде,
Сөзсіз, арман қалуы.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар