Өлең, жыр, ақындар

Қараторы, ботакөз

  • 04.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1790
Алақанда бәйек боп аялаған,
Ас дәмін қонағынан аямаған.
Ұлан-асыр осынша ықыласқа,
Шіркін-ай, ішпей-жемей тояды адам.
Ақсақалдар төрде отыр малдас құрып,
Қымыз жұтып, сусындап, жамбас мүжіп.
Осында отыр өңкей бір сауықшыл жас,
Қазақтың салт-санасын жалғастырып.
Өз мекенін, өз елін берік сүйген,
Шекеге дөңгелектеп бөрік киген.
Осында отыр өңшең бір сал-серілер,
Бұл кеште домбыраға ерік тиген.
Келіп отыр жастар да өрімделген,
Қараторы, ботакөз, керім келген.
Ас әзірлеп сыртта жүр ас иесі,
Қонаққа көрпе төсеп, төрін берген.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғасады, таусылмайды көк белең

  • 0
  • 0

Шарық ұратын күндерді ойлап кеше бір,
Шындықты іздеп,
Шыр айналды жас өмір...
Жамағаттың жайлауларын мекендеп,

Толық

Жасыл жапырақ Қ.Н-қа

  • 0
  • 0

Тез болды барғаныңнан оралғаның,
Демеймін жүгі жеңіл жол-арнаның.
Сол елді қайта көріп,
Қайта құшу —

Толық

Қызыл гүл

  • 0
  • 0

Шоқтай жайнап қызыл гүл,
Желмен бірге ырғалып.
Төніп түр оған бір бұлбұл,
Басқалардан қызғанып.

Толық

Қарап көріңіз