Өлең, жыр, ақындар

Таң атарда

  • 04.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1687
Таң атарда шығыс жанып алаулар,
Алаулардан оралғандай аяулы ар.
Алатаудың шыңдарынан аспанға,
Желбіреген өрттей қызыл
Жалаулар.
Даладағы атқан осынау таң қандай,
Қалмассың-ау, таңдай қағып, таңданбай.
Жаңа ғана ұйқысынан оянып,
Ару жүзін бейне
Нұрға малғандай.
Таң нұры ма қиялымды тербеген,
Тау үстінде мұнар жатыр көлбеген.
Таң арайы әкелді ме әлде оны,
Көз тартады сұлулықтар
Көрмеген.
Таң арайы тау жүзіне өрілген,
Күй төгіліп кеткендей-ақ пернеден.
Дүркіреп кеп аққу кұстар қонғанда,
Дір-дір етіп толқын кетті
Көл деген.
Қандай сезім бұл жүректі кернеген,
Шабыт шіркін босағандай кермеден.
Кең даламды құшағыма сыйғызып,
Атқан таңдар алауында
Мен келем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құрбым менің

  • 0
  • 1

Төл едік туған бір жылда,
Құлын тайдай тебіскен.
Тепкілеп төсін қырдың да,
Бір аяқ астан тең ішкен.

Толық

Жыр алыбы

  • 0
  • 0

Жамбыл даусы саңқ етті құлағыма,
Жақсы жыр жан қысылса туады да.
Жаңғырып жатты үні алатаудан,
Жүз жастың жеңдірмеген тұзағына.

Толық

Құштарлық

  • 0
  • 0

Алатауға қонған бұлт,
Жауып барып ашылды,
Қасқа бұлақ,
Көк өзен,

Толық

Қарап көріңіз