Өлең, жыр, ақындар

Көкала ат

  • 05.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2222
Бәрекелді, ат бақсаң осындай бақ,
Жіп құйысқан байла да қоңырау тақ!
Сүйектері ән салсын салдыр-күлдір,
Құр тулағын қалдырып мін дағы шап!
Қуламайды. Көкала "құлайды" десең,
Шаба береді жануар "шу - айт!" десең!
Күліп барады сүйегі ыржаң қағып,
Көкаланы "өледі"деп кім айтты екен?
Айт жануар, Көкала, жүріңкіре,
Сүйегіңді ыржаңдат, күліңкіре!
Сені баққан адамның аты шықсын,
Өлмей тірі әлі өмір сүріңкіре!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қыс пен жалқау

  • 0
  • 0

— Кәрлі қыс: ұртында қар, мұртында мұз,
Сұрапыл қан майданда бір тұрғанбыз.
Арқау ғып аязыңды ашу - көкке,
Ажалға қарсы бірге ұмтылғанбыз.

Толық

Б... жолдасқа

  • 0
  • 1

Қою емес, шырағым сұйықсың-ау,
Шындық жаққа келгенде тұйықсың-ау.
Астаң-кестең етер ең "ә" дегенше,
Бір демеушің бар болса иықтылау.

Толық

Жалтақбай

  • 0
  • 0

Қиынырақ жұмыс көрсе бұлт етіп,
Жататындар қашатындар бар әлі,
Көзге іліксе, қолға түссе гүрс етіп,
Жығылғыш та, ауырғыш та болады.

Толық

Қарап көріңіз