Өлең, жыр, ақындар

Соқыр ағаш

  • 19.04.2015
  • 1
  • 1
  • 10934
(Альбомнан)

Мен көрдім соқыр ағаш басын иген,
Жаһаннамға* кетеді оған тиген.
Зәһәр деп жас алманы дұспан тұтып,
Мисыздар ол ұжмақ деп барып сүйген.

Үстіне малы менен жанын үйген,
Хор қызын аламын деп алтынды үйден.
Қу соқыр жемісі жоқ ағашқа еріп,
Дүние мен ақыреті бірдей күйген.

* Жаһаннам (арабша) — дозақ деген сөз.



Пікірлер (1)

Бану

Оте жаксы олен!!

Пікір қалдырыңыз

Достыма ұмытпастық үшін хат

  • 1
  • 0

Шын достым шыбынымдай Шайбайжан,
Болғанда біріміз жан, біріміз тән.
Болса да қырық жыл қырғын ұмытпаспыз,
Сонда да, біраз сөздің реті бар.

Толық

Қарағай да қайғырып

  • 1
  • 1

Қарағай да қайғырып,
Суылдайды заманға.
Иесінен айрылып,
Кездескен берік қамалға.

Толық

Кедей

  • 0
  • 1

Күзгі түн, шөптің басын қырау көмген,
Ызғар шашып, бұлт мынау жерге төнген.
Қараңғы, итпен бірге қой күзетіп,
Мен ояу, ел ұйқыда, оттар сөнген.

Толық

Қарап көріңіз