Өлең, жыр, ақындар

Соқыр ағаш

  • 19.04.2015
  • 1
  • 1
  • 9965
(Альбомнан)

Мен көрдім соқыр ағаш басын иген,
Жаһаннамға* кетеді оған тиген.
Зәһәр деп жас алманы дұспан тұтып,
Мисыздар ол ұжмақ деп барып сүйген.

Үстіне малы менен жанын үйген,
Хор қызын аламын деп алтынды үйден.
Қу соқыр жемісі жоқ ағашқа еріп,
Дүние мен ақыреті бірдей күйген.

* Жаһаннам (арабша) — дозақ деген сөз.



Пікірлер (1)

Бану

Оте жаксы олен!!

Пікір қалдырыңыз

Адасқан өмір

  • 2
  • 3

Сезімнің сыртқа шықпас түсі бар ма?
Оны жасырар адамның күші бар ма?
Біреу күй, біреу пішін, біреу сөзбен,
Көрсетпейтін жүректің іші бар ма?

Толық

«Шоң» серіктігін ашарда

  • 1
  • 1

Мынау жол, Шоң баласы, адамдыққа!
Сіздерді бастамайды жамандыққа.
Кел, кіріс, көтеруге мұны тырыс,
Пайда жоқ, құрып қалғыр надандықта!

Толық

Түсімде

  • 1
  • 1

Басында жаназаның қызғыш көрдім,
Сырты — қой, іші — қасқыр бұзғыш көрдім.
Жұрт көзінше сүзіліп, түсін бұзып,
Тәсбиқ деп кез жарым тас тізгіш көрдім.

Толық

Қарап көріңіз