Өлең, жыр, ақындар

Адамдық іс

  • 18.04.2019
  • 0
  • 0
  • 9724
Күн шықса, нұр қашады айдан - дағы,
Жарлы артық қайыры жоқ байдан - дағы.
Бұрынғы қариялардан қалған нақыл,
"Бұл сөзді таптың, - деме, - қайдан тағы?!"
Тұлпардың тұқымының туымы бар,
Белгілі ат болуы тайдан - дағы.
Алда — аға, артта — іні болып тұрса,
Жігітке ол бір құрал, сайман - дағы.
Деген бар: "Төртеу түгел — төрге шығар!
"Төрің сол — бақыт құстың айналғаны.
Алтау боп — аузың ала бола қойса,
Дұшпанға құл боп анық байланбағы.
Кейбіреу сәл бақытқа мас болады
Шабақтай шалпылдаған қайрандағы.
Адамдық иісіңді жұрт аңсап тұрсың,
Не керек қарныңның құр майланғаны?!
Көңіліне: "Мен де адаммын!" деп жүрген көп
Кілегей майға ұқсаған айрандағы.
Ер болсаң, елің үшін ет қызмет,
Сыбанып білегіңді сайлан - дағы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дәруіш хикаясы

  • 0
  • 0

Кидіріп бір кедейге бейбәһә тон,
Сұлтаны Шам Шәриптің беріп ет шен.
Соны да тыңдасаңдар сөз қыламын,
Дертіне қасталардың болғандай ем.

Толық

Түрмеде айтқаны

  • 0
  • 0

Ұйтқыма, ойым, енді олай, былай,
Арылар сабыр қылсаң, бастан лай.
"Кейіні кеніш — реніштің" болатұғын,
Тітіреп тұрса-дағы жұртың жылай.

Толық

Аспан — садақ, ажал — оқ

  • 0
  • 0

Аспан — садақ, ажал — оқ,
Мысалы Алла — мергенді.
Жер — омақа, біз — қоян,
Етуге әл жоқ ербенді...

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар