Өлең, жыр, ақындар

Едәуір екі кітап ермек еді

  • 21.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3816
Едәуір екі кітап ермек еді,
Отырып, ойым оқып көрмек еді.
Ішіңде елге айтарлық еш үгіт жоқ,
Өткеннен қалған текке өрнек еді.
Тұрмайтын бір тиынға бұл уақытта,
Сордай-ақ, сөзі дәмсіз кермек еді.
Өтініш "өзің біл" деп айтқан күнде,
Қажетін бір - біреудің бермек еді.
Үстімнен материал менің түсіп,
Қанша ашу кеуіліңді, інім, кернеп еді.
Кеңеске кедергілік қылған болсам,
Сұрап көр сырымды көп серлеп еді.
Болмаса мұның қалай өзіңді әркім,
Есі бүтін ескерімді ер, - деп еді?
Тыңдамай ағаң сөзін алып кеттің,
Балдардың бір қатары "бер!" деп еді.
Өкпені өзіңе айтпай кімге айтайын,
Ел билеп, ықпал құсың өрлеп еді.
Бересің екеуін де енді қайтып,
Дей қойсаң көкірегің шерлеп еді.
Қонақтың қоңсы менен құрметі үшін,
Көп ерлер күнге күйіп, терлеп еді.
Тілектес тұрмысына болып оның,
Өлгенше атын әркім ерлеп еді.
Тұс-тұсқа түрмедегі тарап жатыр,
Тататын тұзыңды Алла "тер" деп еді.
Босатып, бүйткеніңше, бізді жібер,
Бәрімен басшылардың "мер" деп еді.
Ойлы ерлер ертедегі өтіп кеткен,
Жақсыға жағдай айтып көр, - деп еді.
* * *
"Алдың,- деп, - төрт жүгері!" - салдың түрме,
Маржаны босаттырдың келген бірге.
Қашаннан Қармақшының ауданында,
Халық едік қазақ пен сарт, қоныс бірге.
Маржаға махаббатың ауғаннан соң,
Бізден ол ауыр шықты, түсіп кірге.
Қолыңа қалағаныңды алған болсаң,
Шайқай бер сал да, інім, неше түрге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Отырма уайымсыз ажал барда

  • 0
  • 0

Отырма уайымсыз ажал барда,
Бойында, пенделік қыл, мажал барда.
Дариясы дін - исламның ағып жатыр,
Шомылып кір-қоңыңнан тазар, бар да.

Толық

Жоғалған орман туралы

  • 0
  • 0

Айырылып отыр ағаң орамалдан,
Орамал ойыма артық қора малдан.
Желпініп жаз уақытында отырмаса,
Шошынбайды шыбын, маса қона қалған.

Толық

Қамыс мінген хикаясы

  • 0
  • 0

Өмірі соққан желдей адамзаттың,
Қызығы түс сияқты көңіл шаттың.
Жүз жылғы "айшы әшірет" аңғарғанға,
Болмайды шамасындай бір сағаттың.

Толық

Қарап көріңіз