Өлең, жыр, ақындар

Едәуір екі кітап ермек еді

  • 21.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3215
Едәуір екі кітап ермек еді,
Отырып, ойым оқып көрмек еді.
Ішіңде елге айтарлық еш үгіт жоқ,
Өткеннен қалған текке өрнек еді.
Тұрмайтын бір тиынға бұл уақытта,
Сордай-ақ, сөзі дәмсіз кермек еді.
Өтініш "өзің біл" деп айтқан күнде,
Қажетін бір - біреудің бермек еді.
Үстімнен материал менің түсіп,
Қанша ашу кеуіліңді, інім, кернеп еді.
Кеңеске кедергілік қылған болсам,
Сұрап көр сырымды көп серлеп еді.
Болмаса мұның қалай өзіңді әркім,
Есі бүтін ескерімді ер, - деп еді?
Тыңдамай ағаң сөзін алып кеттің,
Балдардың бір қатары "бер!" деп еді.
Өкпені өзіңе айтпай кімге айтайын,
Ел билеп, ықпал құсың өрлеп еді.
Бересің екеуін де енді қайтып,
Дей қойсаң көкірегің шерлеп еді.
Қонақтың қоңсы менен құрметі үшін,
Көп ерлер күнге күйіп, терлеп еді.
Тілектес тұрмысына болып оның,
Өлгенше атын әркім ерлеп еді.
Тұс-тұсқа түрмедегі тарап жатыр,
Тататын тұзыңды Алла "тер" деп еді.
Босатып, бүйткеніңше, бізді жібер,
Бәрімен басшылардың "мер" деп еді.
Ойлы ерлер ертедегі өтіп кеткен,
Жақсыға жағдай айтып көр, - деп еді.
* * *
"Алдың,- деп, - төрт жүгері!" - салдың түрме,
Маржаны босаттырдың келген бірге.
Қашаннан Қармақшының ауданында,
Халық едік қазақ пен сарт, қоныс бірге.
Маржаға махаббатың ауғаннан соң,
Бізден ол ауыр шықты, түсіп кірге.
Қолыңа қалағаныңды алған болсаң,
Шайқай бер сал да, інім, неше түрге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауыл совет қызға айтқаны

  • 0
  • 0

Мархабат, сөзің шырын, жүзің жарқын,
Шықпайтын шын асыл ең халыққа қалпың.
Жасыңнан жақсылармен жолдас болып,
Біліммен билеп тұрсың жұрттың жарпын.

Толық

Жесір қатын хикаясы

  • 0
  • 0

Ей, тілім, сөйле шірін, тапсаң тымсал,
Тірілік тұрмас дауам, тербеніп қал.
Асылың, абайласам, гүл сияқты,
Бір салқын, сап боларсың, соқса шамал.

Толық

Данасың дәулетіңе масықпасаң

  • 0
  • 0

Данасың, дәулетіңе масықпасаң,
Жарымсың жар, досыңнан қашықтасаң.
"Сары алтын — сабыр түбі" сақтап таза,
Жетерсің мақсұдыңа асықпасаң.

Толық

Қарап көріңіз