Жайлау ғой мынау жарасқан
- 0
- 0
Жайлау ғой мынау жарасқан
Арал – төбе бауыры.
Төбеден неге әрі асқан
Сәулешімнің ауылы
Жайлау ғой мынау жарасқан
Арал – төбе бауыры.
Төбеден неге әрі асқан
Сәулешімнің ауылы
Құрбым, жан құрбым, бала кезімнен
Бақыт көріп ем қара көзіңнен
Кеттің ұмытып, мәңгі ұмыттың
Жібін үздің ғой нәзік үміттің
Данияр отыр, міне, сурет қарап,
Ұшырып әкетердей көңіл қанат.
Қайтсем де туған елге апарам деп,
Бір батыр келе жатыр күнді арқалап.
Сабина
Мәнерлеп оқу