Өлең, жыр, ақындар

Дот

  • 29.07.2021
  • 0
  • 0
  • 416
Бородино даласы!
Куәсі қырғын ойранның.
Шіркін жер – ана жарасы
Қанша екен, сірә, ойладым.
Топырақ обыр талғандай,
Қан төкпей ғасыр өтпеген.
Өмірде өші қалғандай,
Ойнаған адам отпенен.
Жұтарман аузы үңірейген
Үңгірді біреу «дот»,– деді.
Елестей берді үреймен
Зіркілдеп оның от демі.
Жер ана!
Онсыз тірлік жоқ,
Қадірлеу – адам парызы.
Парызды осы мынау дот
Ескертіп тұрған тәрізді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шіркін-ай, өмір, қайдасың!

  • 0
  • 0

Әдеміні,
әсемді
Таңдаудан адам талмайсың,
Жаныңа рахат теңізді

Толық

Қазақстан

  • 0
  • 0

Қазақстан — коп нәсілдердің
Жете алмай, көрмей кеткені.
Қазақстан — ата-бабаның
Армандап қиял еткені.

Толық

Шу өзені

  • 0
  • 1

Тасқыны тауды жаңғырта
Шу жатыр ағып, гүрілдеп.
Гүрілінен тұрғандай,
Сол өңір түгел дірілдеп.

Толық

Қарап көріңіз