Өлең, жыр, ақындар

Дот

  • 29.07.2021
  • 0
  • 0
  • 284
Бородино даласы!
Куәсі қырғын ойранның.
Шіркін жер – ана жарасы
Қанша екен, сірә, ойладым.
Топырақ обыр талғандай,
Қан төкпей ғасыр өтпеген.
Өмірде өші қалғандай,
Ойнаған адам отпенен.
Жұтарман аузы үңірейген
Үңгірді біреу «дот»,– деді.
Елестей берді үреймен
Зіркілдеп оның от демі.
Жер ана!
Онсыз тірлік жоқ,
Қадірлеу – адам парызы.
Парызды осы мынау дот
Ескертіп тұрған тәрізді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Уақыт

  • 0
  • 0

Уақыт – емші,
Көп күнәні кешетұғын.
Уақыт – елші,
Таласты бейбіт шешетұғын.

Толық

Абырой

  • 0
  • 0

Ұлы қасиет-абырой мәнісі нар,
Абыройсыз қалса адам сағы сынар.
Абайламай оны өзі төгіп алса,
Оралуын жігіттің бағы сынар.

Толық

Азығым

  • 0
  • 0

Сырласым да,
Мұңдасым да,
Шын досым да —
Ән мен елең,

Толық

Қарап көріңіз