Өлең, жыр, ақындар

Дот

  • 29.07.2021
  • 0
  • 0
  • 295
Бородино даласы!
Куәсі қырғын ойранның.
Шіркін жер – ана жарасы
Қанша екен, сірә, ойладым.
Топырақ обыр талғандай,
Қан төкпей ғасыр өтпеген.
Өмірде өші қалғандай,
Ойнаған адам отпенен.
Жұтарман аузы үңірейген
Үңгірді біреу «дот»,– деді.
Елестей берді үреймен
Зіркілдеп оның от демі.
Жер ана!
Онсыз тірлік жоқ,
Қадірлеу – адам парызы.
Парызды осы мынау дот
Ескертіп тұрған тәрізді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алғыс

  • 0
  • 0

Ғажап жан екенсің бір балам,
Марат, Жаратқан-ау өзіңді Алла қалап.
Осынша иманжүзді болармысың
Тұратын маңайына мейірім тарап.

Толық

Тахыт тас

  • 0
  • 0

Көз көріп, көңіл нанбас бір ғаламат...
Кім ие болып, еткен кімге аманат!
Төрінде Ақ алаңның тахыт тас тұр,
Тұйыққа ғажаптанып ой қамалад.

Толық

Сүйе білсең...

  • 0
  • 0

Сүйе білсең,
Сүйсіндіре білер ем.
Сен жымисаң,
Балаша мәз күлер ем.

Толық

Қарап көріңіз