Өлең, жыр, ақындар

Дот

  • 29.07.2021
  • 0
  • 0
  • 442
Бородино даласы!
Куәсі қырғын ойранның.
Шіркін жер – ана жарасы
Қанша екен, сірә, ойладым.
Топырақ обыр талғандай,
Қан төкпей ғасыр өтпеген.
Өмірде өші қалғандай,
Ойнаған адам отпенен.
Жұтарман аузы үңірейген
Үңгірді біреу «дот»,– деді.
Елестей берді үреймен
Зіркілдеп оның от демі.
Жер ана!
Онсыз тірлік жоқ,
Қадірлеу – адам парызы.
Парызды осы мынау дот
Ескертіп тұрған тәрізді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұл өмірде не қылық жоқ, не кінә

  • 0
  • 0

Бұл өмірде не қылық жоқ, не кінә,
Пысық болсаң, кінәлі тұрып, көпке ұна.
Қылмысыңның шығып жатып сирағы
Су жұқтырмай билік ал да, топ құра.

Толық

Жарасқанға жараспаған

  • 0
  • 0

Өлеңнен өзге жайлы жақ ашпаған,
Биікке ұмтылмаған, таласпаған
Кісідей әркімге айдар үлестіру
Ақынға Жарасқандай жараспаған.

Толық

Ерасыл

  • 0
  • 0

Ерасыл аты қалай келді ойға,
Кемелдік барын періште бойда
Қалай сезді екен ата-ана жүрек,
Тектілік сырына дегендей бойла.

Толық

Қарап көріңіз