Өлең, жыр, ақындар

Дот

  • 29.07.2021
  • 0
  • 0
  • 358
Бородино даласы!
Куәсі қырғын ойранның.
Шіркін жер – ана жарасы
Қанша екен, сірә, ойладым.
Топырақ обыр талғандай,
Қан төкпей ғасыр өтпеген.
Өмірде өші қалғандай,
Ойнаған адам отпенен.
Жұтарман аузы үңірейген
Үңгірді біреу «дот»,– деді.
Елестей берді үреймен
Зіркілдеп оның от демі.
Жер ана!
Онсыз тірлік жоқ,
Қадірлеу – адам парызы.
Парызды осы мынау дот
Ескертіп тұрған тәрізді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

О, тәңірім, естімеген елде көп...

  • 0
  • 0

О, тәңірім, естімеген елде көп...
Тойған күні төсін ұрар пенде көп.
Қыран менен қатар қойып қарғаны
Болатұғын «қателікті» жөндемек.

Толық

Өтіріктің орамы бір-ақ тұтам

  • 0
  • 0

Өтіріктің орамы бір-ақ тұтам.
Өтірікпен адасады деген ұтам.
Бір құтылып кетерсің, келесі жол
Тұтылғанда тартады жүзің жұтаң.

Толық

Жебесін, Ақтайлақ би аруағы

  • 0
  • 0

Уа, армысыз, ақындардың іргелі елі,
Көк қаудай қуалай өскен сал мен сері.
Сыбанды сауықшыл ел атандырып,
Жол салған Ақтайлақтай кемеңгері.

Толық

Қарап көріңіз