Өлең, жыр, ақындар

Атаммен шөпке барғанда

  • 22.04.2019
  • 0
  • 2
  • 7722
Жаздың бір жақсы күні еді
Атаммен шөпке барғанда.
Еріді дала жүрегі
Торғайлар ән сап бар маңда.
Шын шаруа болсам, байыр ма ем,
Айтпай-ақ қойып ар жағын?
Арбаға шөпті айырмен
Жаймалап сала алмадым.

Демалған болдым бір уақ,
Сені уақыт күтіп жата ма?
Жерден де шөпті іліп ап,
Әпере алмадым атама.

Қасқиған жолдың даламен
Бетіме қонды бар шаңы.
Жақтырмай маған қарады,
Әбден-ақ атам шаршады.

Таңертең қойға ермеген
Тоқтыдай болдым көтерем.
Тесігін көрсем жердің мен,
Кіріп-ақ тіпті кетер ем.

Терледі, терең күрсінді,
Қиналды Тұмаш балапан.
«Не деген олақ итсің» деп,
Ұрысқан жоқ маған жан атам.



Пікірлер (2)

Нұрым Алихан

Хуна жаттамаңыз

Рахмет ең кереметі

Рахмет ең кереметі

Пікір қалдырыңыз

Жүрек сыры

  • 0
  • 0

Қара көзің, қара шашың төгілген
Қара көзің не жылаған, не күлген
Толғап өтті менің тұла бойымды
Бала кезден саған ғашық едім мен

Толық

Әйел - сенің ақылшың

  • 3
  • 12

Әйел – сенің ақылшың да серігің
Сенікі ме, менікі ме сонау гүл,
Арман үшін жүрміз жазып алау жыр.
Жат біреуге бақыт болып туатын,

Толық

Борыш

  • 1
  • 1

Лыпылдап түскеніммен жылдам көзге,
Мен жолдас таба алмадым жырдан өзге.
Қайғыны шабу керек қылышпенен,
Ай-күнің сені аялап тұрған кезде.

Толық

Қарап көріңіз