Құм
- 0
- 0
Қаталдық пен сараңдық. —
Құмның ата мінезі.
Көрсеткеннен қараңды,
Қасарады ол өзі.
Орман
Әлділері қорғанбай,Әлсіздері ышқынған.
Тоғай түгел тұрғандай
Қуғыншы мен қашқыннан.
Жөні бөлек әр аңның
Ырылдасқан, таласқан.
Ортасында орманның
Алақандай көк аспан.
Жазғы таңы бозала —
Шыбын жанның дауасы.
Қос өкпеңді тазалап
Береді саф ауасы.
Аралап Күн әлемді,
Тек төбеңнен төнеді.
Тапталмаған кілем-мүк
Табаныңды емеді...
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Тоңазытқыш
- 0
- 0
Ыссыда ет біткенің базданатын —
Өзінің жоғалтатын жазған атын.
Қасық та жүзіп беріп майға тыққан,
Қалатын сүт дегенің шәй қатықтан.
Бар дегенге сенбеймін ойдан да асыл
- 0
- 0
Бар дегенге сенбеймін ойдан да асыл.
Өлең үшін табылар қайдан да сыр.
Мына ғасыр, бауырым, байқайсың ба?
Алау ғасыр,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Пернегул
Ғажап -
Айкүн
Өте жақсы бірақ қиын
Нұрбол
Өте жақсы өлеңдер лүпіл қалдырыңдар