Өлең, жыр, ақындар

Күзгі түз

  • 26.04.2019
  • 0
  • 2
  • 4982
Ерініне кезерген
ЬІсқырығын қыстырып,
Бас төреші — Жел деген
Тұр төбеде ысқырып.
Фиништері — апан да,
Старттары — қабақтар,
Жарысып жүр жапанда
Ебелек пен қаңбақтар.
Желаяқтар сол күйде
Жығылса ұңғыл-шұңғылға,
Батады ол жанкүйер
Жиде менен жыңғылға.
Күздің соңғы қызығын
Өстіп, достым, қарайсың,
Қурайлардың ызыңын
Марш-күйге балайсың.



Пікірлер (2)

Сабина

Маған осы өлең ұнады

Сабина

Маған қатты өлең ұнады

Пікір қалдырыңыз

Зейнолла Серікқалиевке

  • 0
  • 0

Қайсар қазақ қашанда төзер мұңға.
Күннің көзін екі есе сезер құмда.
Сөзі орнында қалғанның
Қай кезде де

Толық

Жұмақ

  • 0
  • 0

Көк шалғынды жапырса
Киіз үйдің іргесі;
Сұлу жеңгең сапырса
Сары қымыздың бір месін;

Толық

Торғайды атып

  • 0
  • 0

Бұл жолы кім қорғайды,
Бүгін тағы бүлдірдім.
Көздеп атып торғайды,
Терезені сындырдым.

Толық

Қарап көріңіз