Кез болса да гүл түгіл, тас құрттаған
- 0
- 0
Кез болса да гүл түгіл, тас құрттаған,
Көкірегімді ешкімге бастыртпағам.
Қуанышы құлақтың — жылы лебіз,
Жылы лебіз,
Үй қалаушы
Қалаушының, байқасаң,Тым биікте тұғыры.
Соған түсер әр қашан
Ең алдымен күн нұры.
Өзгелердің бас қамын
Өз қамына ол балайды.
Үймен бірге
Басқасың
Қуанышын қалайды.
Жұмыс қызған шақтарда
Желмен шашын тарайды.
Іске қыры жоқтарға
Төбесінен қарайды.
Түскі асын күндегі
Түу биікте ішеді.
Күннен күнге
Еңбегі
Жоғарлата түседі.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Домбыра мен бесік
- 0
- 11
Баба қазақ кебісті
Тас қапасқа өшікті.
Іздеймін деп кеңістік,
Кентін тастап көшіпті.
Тұрып қалған
- 0
- 0
Тұрып қалған
Сияқты көне қымыз
Кермек тартып кетті ме өлеңіміз.
Айту үшін шындықты
- Мәулітбек Ұлас
- Мәулітбек Ұлас
- Мәулітбек Ұлас
- Мәулітбек Ұлас
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі