Қолжазба өртеу
- 0
- 0
Бұл ақиқат —
Шаруам жоқ ертегіңде,
Мен бір повесть жазған ем ерте күнде:
Сақтап-сақтап келдім де.
Мұғалима
Мынау менің сезгенім:Ол — кластың анасы.
Өзінің де,
Өзгенің
Баласы — оның баласы.
Қай кезде де, ол анық,
Қайғырмайды өзі үшін.
Біздер үшін қуанып,
Қызарады біз үшін.
Күнде «бестік» алсаң сен,
Онда басқа жоқ арман.
Ал оқымай барсаң сен,
Бір тал шашы ағарған.
Жақсы болсаң шынында,
Қартаймас деп айта алам.
Жаңа оқу жылында
Жасарады қайтадан.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Досымбай осындай
- 0
- 0
— Шекер дәмді, бал дәмді
Әкелші бір алмаңды!
— Ана жолы өріктен
Өзің маған беріп пе ең!
Балдыз бен жезде
- 0
- 0
Көргенменен кезінде далам азап,
Анам азат бүгінде,
Ағам азат.
Балдызымен ойнауды
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Амир
керемет -
Інкәр Тұрсынбек
«Ғашықтық ғаламаты» — Мұхтар Шаханов шығармашылығы... -
Ахах
Кнгк -
Гоха
Жаксы -
Батыржан
Өте жақсы өлең
Кәусар
Өте жақсы жазған