Өлең, жыр, ақындар

Орман

  • 27.04.2019
  • 0
  • 1
  • 11456
О, табиғат!
Хауанадай кәрі анам!
Орманыңа өзге көзбен қарағам:
Зәулім-зәулім перзенттерің болмаса,
Орта бойлы ұлдарыңның бәрі аман.
Менің өзім зордан емес, борданмын,
Зор боп тусам, мен де саған қорғанмын.
Сұлап жатыр самырсындар көк соққан
Опат болған батырындай орманның.
Төбесінде қыран ғана қалықтар
Тайгада бір мұңға шомған қалып бар:
Ана жерде,
Мына жерде
Әлгідей
Жасын түсіп,
Күйік шалған алыптар.
Мидай жазық жапан түзге тойған ем,
Мына нуға сосын әбден бойлап ем,
Орманнан да қалыңырақ
Ұйысқан
Жабағыдай
Батып қайттым ойға мен.
Ақылға бір сыймайсың-ау, ажал-ай!
Аспан кескен әділетсіз жазадай
Ну тайгадан таңдап-таңдап
Ең биік
Ағаштарға түсіпті ылғи найзағай!



Пікірлер (1)

Аяна

Керемет

Пікір қалдырыңыз

Босаға

  • 0
  • 0

Әлденеге көңілің босап, ана,
Қарамашы,
Қарама босағаға!
Босағаға қарасаң,

Толық

Ерлі-зайыпты қазақтар

  • 0
  • 1

Біздің халық, біле-білсең, бір ғажап!
Сүйе тұра,
Бірін-бірі жүр қажап.
Қанша жақсы көрсе-дағы әйелін

Толық

Шопанға хат

  • 0
  • 0

Тірліктің науаты аз да,
Тұзы басым.
Ішінде миллионның жүзі масыл.
Жайлауда жатып алып,

Толық

Қарап көріңіз