Өлең, жыр, ақындар

Күншуақ

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 4453
Қолдан келсе, шуақ болып кетер ем,
Сосын мәңгі қабақ шытпай өтер ем.
Сыздықтаған сәуле-душтың астында
Тулақ жонын қыздырады көтерем.
Күннің көзі тым бауырмал көктемде,
Көктем нұры, көктем жыры көп менде.
Шуақ-шарап бойын алған төбеттің,
Шаруасы жоқ кімдер келіп-кеткенде.
Күн көзіне шағылысып шың аппақ,
Қалғиды тау,
Күткені оның шын аптап.
Кәрі әжелер үй алдында бас қосып,
Қыр басында отыр шалдар шуақтап.
Қарамайтын нәсіліңе,
Түріңе
Күннің көзі — бақытыңның бірі де.
Жер басқанға шуақ керек,
Күн керек,
Күн көрсетпеу сұмдық қой, дос, тіріде!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ана тілің – арың бұл

  • 0
  • 42

Ана тілің біліп қой,
Еркіндігің, теңдігің.
Ана тілің біліп қой,
Мақтанышың, елдігің.

Толық

Кенже

  • 0
  • 0

Сіңген бе о бастан-ақ санасына,
Ата-ана қарай ма әлде шамасына.
Кенже деп,
Кенжетай деп,

Толық

Ерлі-зайыпты қазақтар

  • 0
  • 1

Біздің халық, біле-білсең, бір ғажап!
Сүйе тұра,
Бірін-бірі жүр қажап.
Қанша жақсы көрсе-дағы әйелін

Толық

Қарап көріңіз