Өлең, жыр, ақындар

Күншуақ

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 4417
Қолдан келсе, шуақ болып кетер ем,
Сосын мәңгі қабақ шытпай өтер ем.
Сыздықтаған сәуле-душтың астында
Тулақ жонын қыздырады көтерем.
Күннің көзі тым бауырмал көктемде,
Көктем нұры, көктем жыры көп менде.
Шуақ-шарап бойын алған төбеттің,
Шаруасы жоқ кімдер келіп-кеткенде.
Күн көзіне шағылысып шың аппақ,
Қалғиды тау,
Күткені оның шын аптап.
Кәрі әжелер үй алдында бас қосып,
Қыр басында отыр шалдар шуақтап.
Қарамайтын нәсіліңе,
Түріңе
Күннің көзі — бақытыңның бірі де.
Жер басқанға шуақ керек,
Күн керек,
Күн көрсетпеу сұмдық қой, дос, тіріде!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ерлі-зайыпты қазақтар

  • 0
  • 1

Біздің халық, біле-білсең, бір ғажап!
Сүйе тұра,
Бірін-бірі жүр қажап.
Қанша жақсы көрсе-дағы әйелін

Толық

Алысқан ауыздықпен өлең бір ат

  • 0
  • 0

Алысқан ауыздықпен өлең бір ат.
Өлеңде болған емес төмен мұрат.
Көңілім бұрынғыдан ұшқырланып,
Шау тартып бара жатыр денем бірақ.

Толық

Күрес

  • 0
  • 1

Ғайса екеуміз күресіп,
Жүріп алдық тіресіп.
Дуылдайды балалар,
Шуылдайды балалар:

Толық

Қарап көріңіз