Өлең, жыр, ақындар

Күншуақ

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 4561
Қолдан келсе, шуақ болып кетер ем,
Сосын мәңгі қабақ шытпай өтер ем.
Сыздықтаған сәуле-душтың астында
Тулақ жонын қыздырады көтерем.
Күннің көзі тым бауырмал көктемде,
Көктем нұры, көктем жыры көп менде.
Шуақ-шарап бойын алған төбеттің,
Шаруасы жоқ кімдер келіп-кеткенде.
Күн көзіне шағылысып шың аппақ,
Қалғиды тау,
Күткені оның шын аптап.
Кәрі әжелер үй алдында бас қосып,
Қыр басында отыр шалдар шуақтап.
Қарамайтын нәсіліңе,
Түріңе
Күннің көзі — бақытыңның бірі де.
Жер басқанға шуақ керек,
Күн керек,
Күн көрсетпеу сұмдық қой, дос, тіріде!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мінездеме

  • 0
  • 0

Алыс жолдан қатты арып,
Азар келген құнанды
Қойып едім қаңтарып,
Қайрат бұған қуанды.

Толық

Өнердегі жас қадам

  • 0
  • 0

Өнердегі жас қадам
Көп нәрсені кеш білген.
Артық емен басқадан,
Кем де емеспін ешкімнен.

Толық

Шие мен жиен

  • 0
  • 1

Айтқан тілді алмайтын
Көршіміздің жиені.
Әлі жеуге болмайтын
Жұлатын көк шиені.

Толық

Қарап көріңіз