Өлең, жыр, ақындар

Қазақы қулық

  • 29.04.2019
  • 0
  • 1
  • 4452
Ойлауға әркім ерікті.
Берілген бабам ойға мың.
Құдайдан сосын көріпті
Баласы тұрмай қойғанын.
Қалған бір жандай қапыда,
Қазекең іштен тыныпты.
Құдайың
Сәби атына
Қызығады деп ұғыпты.
Келесі туған баланың
Тойына бие сойыпты.
Шулатып байтақ даланы,
Шуаш деп атын қойыпты.
Одан соң туған баланың
Тойына түйе сойыпты.
Шулатып байтақ даланы,
Шоқпыт деп атын қойыпты.
Қазақтың қырда желдеген
Қылығы со бір ұнайды:
Алданып жүріп пендеден
Алдамақ болған Құдайды!



Пікірлер (1)

Саламат

Қ Мырзалиев М Мақатаевтың өзі мойындаған тамаша ақын Бұндай ақындар өте сирек

Пікір қалдырыңыз

Жел

  • 0
  • 1

Өскен бірге далада
Таптырмай дос-адасы,
Жүрді шулы қалада
Жаздың желі адасып.

Толық

Жаңбырдан соң

  • 0
  • 0

Жалт-жұлт етіп, сарт-сұрт етіп жалт ойнап,
Жаздай жаңбыр жаумап еді — жұрт айғақ.
Бимаза жел аспан астын аралап,
Бір мезгілде алып келді бұлт айдап.

Толық

Күту

  • 0
  • 0

Орындап жүрек пенен Ар әмірін,
Ортама күншуақтай тара, нұрым.
Күттірме!
Өзіңнің де жаутаң-жаутаң

Толық

Қарап көріңіз