Өлең, жыр, ақындар

Сенбілік

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3180
Құрыстаған қыр-дала
Қарын сілкіп тастады.
Сыпырғыш пен тырмалар
Сенбілігін бастады.
Күлімсіреп күн тұрды,
Нұрға бөлеп үйімді.
Жапырақтар былтырғы
Бір төбе боп үйілді.
Сайрап көктем құстары,
Мәз боп қалдық біз енді.
Шоқтығынан қысқарып,
Алма ағаштар күзелді.
Ақ қайың да, терек те
Бұтақтарын екшепті.
Тамызыққа керек деп,
Бөлек жидық шөпшекті.
Түптеп бұта-бұтаны,
Бөлдік істі тарауға.
Дымқыл қоқыс тұтанып,
Түтіндеді әр аула.
Сияқты бір ертегі
Сәуірдің бұл жоқ теңі.
Жатты солай өртеніп
Өткен жылдың көктемі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жақ

  • 0
  • 0

Әлі есімде:
Он үш-он төрт жастамын,
Шиден үшкір жебе жасай бастадым.
Жасыл талды иіп-иіп,

Толық

Алпыс

  • 0
  • 0

Амалсыздан көнеді адам болмысқа.
Алты қырдан асқаннан соң —
Жол қысқа.
Ал сен болсаң жиырмадасың,

Толық

Желпінетін

  • 0
  • 0

Желпінетін,
Серпілетін ой бар ма?!
Желікпелер табылады ойнарға
Төрт құбылам тегіс жандай

Толық

Қарап көріңіз