Өлең, жыр, ақындар

Төгілгенмен көкіректе күй тасып

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2181
Төгілгенмен көкіректе күй тасып,
Өтпеді өмір көңілменен ұйқасып.
Жүріппін мен бақшасында арманның
Түбі тесік шелекпенен су тасып.
Жатпаймын мен ел алдында ақталып,
Бірақ тірлік шымбайыма батты анық:
Су ғана емес,
Тесігінен шелектің
Еңбегімнің көбі бекер кетті ағып.
Мына жайлау,
Мына байтақ даламдай
Атам жомарт,
Әкем мырза,
Ағам бай.
Бірақ та мен қысыламын
Ең арзан
Сыйлықпенен тойға келген адамдай.
Үлкен,
Үлкен болашақтың талабы,
Зор талапқа лайық нем қалады?!
Соны ойласам,
Мұң ба?
Шер ме?—
Бірдеңе
Жүрегімді шымшып-шымшып алады!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тұйық

  • 1
  • 3

Өмір деген ұққанға —
Орман сұрақ, шырағым.
Бірін шауып жыққанмен,
Екеуі өсіп шығады!..

Толық

Жақ

  • 0
  • 0

Әлі есімде:
Он үш-он төрт жастамын,
Шиден үшкір жебе жасай бастадым.
Жасыл талды иіп-иіп,

Толық

Теңеу

  • 0
  • 3

Көздері қанығы
Күдіксіз таныды:
Бабамыз болыпты
Даланың балығы.

Толық

Қарап көріңіз