Өлең, жыр, ақындар

Оңашада әлдилеп ойдың гүлін

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2883
Оңашада әлдилеп ойдың гүлін,
Тыныштыққа армансыз тойдым бүгін:
Үзіліссіз сөйлейтін радио,
Оның өзін өшіріп қойдым, күнім!
Сәтті кездер сары үрпек балапан ба?
Солар қазір аялы алақанда.
Тоңған күшік секілді бүктетіліп,
Тіл қатпайды сөзуар телефон да!
Мұндай сәттер түсе ме қолға тағы?
Беймаза кез,
Жаныма сол батады...
Дулы өмірге жерік боп,
Өнер-ана
Шулы өмірден аулақта толғатады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өтірік туралы шындық, яки менің қалай Судырахмет атануым туралы хикая

  • 0
  • 0

Білсеңіздер, балалар,
Неге маған сенбейді!
Неге маған балалар:
«Судырақсың сен!»—дейді.

Толық

Ара

  • 0
  • 0

Қызғалдақтың қасына
Қойып едім қондырмай,
Бізін сұғып басыма,
Шақты ара оңдырмай.

Толық

Домбыра мен бесік

  • 0
  • 11

Баба қазақ кебісті
Тас қапасқа өшікті.
Іздеймін деп кеңістік,
Кентін тастап көшіпті.

Толық

Қарап көріңіз