Өлең, жыр, ақындар

Қапырық

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2665
Көк шалғынды шалғы орақтай жапырып
Соқпаған жел,
Жаумаған бұлт — мәкүрік!
Дүниені тастағандай тұмшалап,
Бітеу қала,
Бітеу көше —
Қапырық.
Есіне алып көріп еді өткенді,
Таба алмады ел мұндай ыстық көктемді.
Бейшараны бір уыс қып сығымдап,
Ауызға әкеп тығып қойды өкпеңді.
Әлі де ыстық,
Ауғанменен екінді.
Қырға қашпай қалған қазақ өкінді.
Неткен сұмдық!
Бар ауасын шаһардың
Бір аждаһа жұтып қойған секілді.
Сабыр! Сабыр!
Қонғандай боп ырыс-бақ,
Жауады нұр,
Жауады күн дұрыстап.
Сезеді ішім:
Төгіп-төгіп жазарда
Өстіп мен де отырамын құрыстап!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түлеген түз

  • 0
  • 1

Бір кездегі аспанның алып тоны —
Бұйра-бұйра ақ бұлттар қалыпты оңып.
Мен кеткенде жол еді бұраң-бұраң,
Сым темірдей түзетіп алыпты оны.

Толық

Жазираның жұрты да

  • 0
  • 0

Жазираның жұрты да
Жазда сағым кешеді.
Қызыл қоңыр бұлты да
Құм сияқты көшеді.

Толық

О, тіршілік

  • 0
  • 1

О, тіршілік!
Мен үшін қиындама.
Қиналады балам деп үйімде ана.
Теңге де емес,

Толық

Қарап көріңіз