Ойнақ салар төріңе
Ойнақ салар төріңе,
Құйыны бар даланың.
Жеткізбейтін желіңе,
Киігі бар даланың,
Ойнақ салар төріңе,
Құйыны бар даланың.
Жеткізбейтін желіңе,
Киігі бар даланың,
– Туһ!..
Жалықтым, неткен шексіз сары дала.
– Шамасы сіз білмейсіз-ау, тебірене толғана.
– Тұншықтырар ойласаңыз, сүреңсіз де, сиықсыз.
– Тұлпар мініп шапқым келер, жан аға?
– Себебі сен, туып өстің далада.
– Жұлдыз болып аққым келер, жан аға?
– Жұлдыз – сәуле құйып өстің санаңа.
Шұрқырап кеп тоқпақ жалды бір асау,
Бұғалықты сүйретсе.
Бұрқырап кеп көк шалғынға құласа-ау,
Қарғып мініп жылқышы,
Мендегі жас көңілде,
Гүлдеп жатса бақ әсем.
Ғашықтықты өмірге,
Үйреткенсің аға сен.
Жан аға,
Мен саған қарыздармын,
Көп әлi өтелмеген өзiңе парыздарым.
Әкеме iнi болып,
Нанба мейлі, наныңдар,
Танба мейлі, таныңдар,
«Адам тегі маймыл» – дейді ғалымдар.
Ғалымдардарға таңым бар.
Үмітпен қарайтындар көп,
Күдіктілер одан көп.
Жүрген жанмын: «Өз гүлімді тағам» – деп.
Жүрген жанмын: «Маржан іздеп табам» – деп.
Мың тоғыз жүз қырық алтыда туғандар,
Бір сыр айтам, мойын бұра тыңдаңдар.
Шат өмірге күліп келген думандар,
Қайғы бұлтын қаралы елден қуғандар,
Ортасында тілек-назым құпталған,
Достар, достар, құшақ жайып шықты алдан.
Шын достықтың орны өмірде ерекше,
Достар үшін жан беремін керексе...
Қай ақынның тыңдасаң жыр ғаламын,
Есітесін Арысын жырлағанын.
Шәмші әнінде қуаныш сезім болса,
Бүгінгі күн сүйретті мұң қаламын.
Тыныштық-бейбіт заманда,
Тақырып болып ғаламға.
Арыстың асыл жандары,
Бір күнде түсті сарсаңға.
Бара жаттым,
Сәулешіммен қыр асып,
Махаббатым жайлы нәзік сыр ашып.
Еріндерден шырын ішіп қоямыз,
Сайыс бар ма?
Сәйгүлігін баптайды,
Қалай қайрат бір жұлқыспай тоқтайды.
Жиырма бестер дамылдауды білмейді,
Шапшаңдықпен деп келесің жолды ұтам,
Жүрісіңе мына досың болды таң.
Асығамыз кабинада қайда біз,
Ентелейміз неге алға оу, Мұқан!
Ей, жиырма бес, қош келдің,
Ақтарайын сырға сыр,
Қайтайықшы гүл теріп, меніменен қырға жүр.
–Не тындырып, не қойдың маған дейін, – дейсің бе,
Білем, өмір көктемі, күзі барын,
Гүл көктемде мыналар қызығарым:
Жылқышының құтқармайтын құрығы,
Арулардың толқынданған бұрымы.
Ей, өмір,
Сырыңа әлі-ақ қанығамын,
Өзіңнен бақыт қана танығаным,
Демеймін, қамығамын, жабығамын.
Жүріп келем шыңдарым көп аспаған,
Сапарым бар ұзақ жолға бастаған,
Қол бұлғаған асқақ ән.
Қырандарша самғап биік түлегім,
Жүректің қылын шертетін,
Неге отсың әнді бастамай,
Серпілтіп топты тастамай,
Есейіп кеткен ерте тым,
Шіркін, әсем май таңы-ай,
Гүлге оранған, әне, қыр.
Көктем сайын қайталай,
Жасау құрар дала бұл.
Көгілдір аспан,
Көгілдір теңіз,
Айналам бәрі көгілдір,
Сүйеді самал, сыйпайды беттен жеңіл нұр.
Құздардан құлдилап құлаңдар,
Биікке самғауды сұраңдар.
Ей, жастық, мұзбалақ қырандар,
Кеудемде сендерге арнаған,
Адам үшін...
Жыр-өмірге алғашқы қадам үшін.
Жастығымыз үшін...
Он жыл бірге гүлдеген достығымыз үшін.
Бір өзіңді теңедім,
Сүйдіретін Гүлге мен.
/Сенен басқа неге бұл,
Сұлу барын білмегем/.
Әніміз сай, жыр да сай,
Бірге ер жеттік құрдас-ай!
Көктемнің көркем бағында,
Берейікші бір жасай.
Кезімде жүзіндей алмастың,
Мұқалмас шабылса тасқа да.
Мезгілсіз мен ерте солмаспын,
Жүрмеспін дырдумен босқа, аға.
Көрмегелі еркеңді,
Болды-ау жүзі бір айдың.
Сылқыс жігіт, өзіңді,
(Болу керек төзімді),
Жүрекке өртенген,
Бір өпкен дару ма?
Іштей сыр шертем мен,
Қасымда аруға.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі