Қаспақ
Қаспақ,
Қаспақ
Толық тостақ.
Асқат жеді
Жыл он екі ай – үш жүз алпыс,
Бірде-бірі жатсынбасын ешкім де.
Үш жүз алпыс күннің бірі – білгенге –
Білім күні!
Секілді бір баспалдақ.
Көрсетеді ол да сый,
Әр сатысын басқанда-ақ.
Күй төккендей болады,
Жалғыз жүріп тосылсаң,
Ісіңде жоқ берекет.
Жеті нота қосылса,
Қуаты бар керемет.
Қазақтың кең даласы
Толған аңыз, ертегі.
Сайы менен саласы
Сыр ғып соны шертеді.
Балапан ғой бұл әлі,
Бүркіт болып шығады.
Балапан кез – ақ үрпек,
Әрі әлсіз, әрі үркек.
Көрдім тұяқ салғанын,
Бүріп түлкі алғанын.
Ал атайды бүркіттің
«Тегеурін» деп бармағын.
Қимас әнге салады,
Құстар қайтып барады.
«Қош болыңдар!» дегендей,
Қанаттарын қағады.
Сендерге ешкім тимейді,
Сендерді кім сүймейді?!
Ақ ләйлектер, келіңдер,
Бөпе әкеліп беріңдер!
Ойнап-күліп жүру керек,
Ойлап жүріп-тұру керек!
Жеті жасқа жетпей бала
«Жеті атасын» білу керек!
Мұнартып ертелі-кеш көктің алды,
Жаз өтіп, мезгіл еді күз таяған.
- Сен бала, қайдан жүрсің? - деп сұрады,
Бұрыштан шыға келген Ізтай ағам.
Аңсаған бақытым сияқтанып,
Ай туып келеді қияқтанып.
Жол жаққа қараймын,
Сен жоқсың, арайлым
Кінә қойма, жақсы дос, енді маған,
Мұнарланған даламнан кеңдік алам.
Биіктенем қарап ап тауларыма,
Жылау үшін өмірге келді ме адам?
Азайып бара жатыр біздің бұлақ,
Көзіне қарағышпыз қыздың бірақ.
Көктем келсе, жолында жазға соқпай,
Өтіп бара жатады күз зымырап.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі