Айнам-ау
Басың биік Алатау қары кетпес,
Шалғыныңды ел басып жапырады-ай.
Айнам-ау,
Алғаным жоқ сырыңды,
Деуші едім айқызыл гүл, айқызыл гүл,
Болғанда қасың қара, тілің – бұлбұл.
Шал болып қартайған соң сәнің кетер,
Қалқатай, шамаң келсе, ойна да күл.
Той дегенде мінемін дөненімді,
Жақсылардан аяман өнерімді.
Топ алдында осындай сынға түсіп,
Бір тексеріп қояйын өлеңімді.
Балға табы кетпейді темірдегі,
Сенің бейнең өшпейді көңілдегі.
Қырғауылдың мойнындай мың құбылған,
Қылығыңды қайтейін іңірдегі.
Жаңа салған көктемнің гүліндейсің,
Піскен алма жайсаңның бүріндейсің.
Күлше берген баладай алдай түсіп,
Бер жағыңмен әшейінкүлімдейсің.
Аппақ шыңы Ай сүйген асқар Алтай,
Арайлы күн алтын нұр шашқан, Алтай!
Ағажай,
Алтайдай жер қайда-ай?!
Қараойда ма аулың, Бозталда ма, Абайкөк,
Қарай-қарай артыңа көз талды ма, Абайкөк.
Әй-ау десем, артыңа қарамайсың, Абайкөк.
Шыныменен көңілің бек қалды ма, Абайкөк.
Домбыра екі шекті жұқа қақпақ, ай, абайкөк,
Тар жерде қиын екен өлең таппақ.
Әй, өтесін, күнім, амал жоқ!
Кіші – іні, үлкен – аға отырғанда, ай, абайкөк,
Күміс те алтын, мыс та алтын, алтын да алтын,
Сыр болмайды, жақсыда айтылмайтын.
Абайкөк, гүлім-ай деп,
Өтті-ау жалған, қайтейін,
Қалам алдым қолыма, ей, өрнекпенен,
Бір ғанибет жақсыны көрмек деген.
Абай, күнім-ай,
Ай-күнім-ай,
Ақша қарда жорытқан қояндайсың-ей,
Шөп-шөп сүйсем бетіңнен оянбайсың.
Екі көзің күн нұры жарқыраған-ей,
Қандай жанға өмірлік баяндайсың.
Есік алды қара су бойламадым-ей,
Бұл жалғанның өтерін ойламадым.
Бұл жалғанның өтерін білген болсам-ей,
Құлын-тайдай айқасып ойнамадым.
Терек – бүрін қорғайды,
Тікен – гүлін қорғайды,
Ара – балын қорғайды,
Құлан – қағын қорғайды,
Көгінде күн нұрын төккен,
Жерінде гүл жұпар сепкен.
Неткен сұлу, неткен көркем!
Осы менің туған өлкем!
Қауашағын қақ жарған,
Ақ мақтасы-ақ маржан.
Алмасы аппақ ақықтай,
Жүзімі бар жақұттай.
Мен дәрігер боламын
Ақ халатты киемін,
Аппақ болып жүремін.
Аппақ болып жүргенді
Қарабай-ау, Қарабай!
Шаш қойыпсың тарамай.
Өсіріпсің қарамай,
Басың болды шарадай!
Жаңбыр жауар себелеп,
Жолға шығар ебелек.
Гүлге қонар көбелек,
Атқа қонар бөгелек.
Кім нені сүйеді?
Кесіртке құмын сүйеді,
Тасбақа тыңын сүйеді,
Сұңқар шыңын сүйеді,
Тіл алғыш бала нанға барсын,
Тілазар бала талға барсын.
Тілі тәтті бала шалға барсын.
Нан – тамақ болады,
Нан – ардақты адал ас
Кәрі, жас одан аттамас.
Ақ дастархан үстінде,
Қол жумай оны ұстамас.
Балалар-ау, балалар!
Шақырады далалар.
Көктем келді гүл алып,
Құстар келді жыр алып.
Кел, балалар, күлейік!
Күлкіменен түлейік!
Қабақ түйген не керек?
Көңілді боп жүрейік.
Ай мүйізді ақ қошқар,
Ай мүйізді ақ қошқар.
Аппақ жылы тоны бар,
Ақ тақтайдай жоны бар.
Баласымен келеді ана
Түн ішінде тас қараңғы.
Атылған оқ, қанды дала
Толған үрей басты маңды.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі