Мұхамеджан Қаратаев
Тағдыр тәлкек етсе де сындырам деп,
Тақымыңа саламын қыл бұрау деп,
Сынбай қайтқан сабаздың біреуі осы,
Міндетімді өтеймін, тындырам деп.
Тағдыр тәлкек етсе де сындырам деп,
Тақымыңа саламын қыл бұрау деп,
Сынбай қайтқан сабаздың біреуі осы,
Міндетімді өтеймін, тындырам деп.
Пенсияға кетем деп ойламаған, -
Басын іске бағыштап қойған адам.
Басқамызша мақтатып өзін-өзі,
Елу жасын шулатып тойламаған.
Өңі жұқа, қағылез қартайса да,
Қайрат - күші жастағы ортайса да.
Ұзақ ойдан қояды арыла алмай,
Отырса да, жүрсе де, жантайса да.
Бүркіттей тағдырда отыр сілкінбеген,
Шал бопты көкірегі күркілдеген.
Айдындай ақ маңдайын әжім торлап,
Көзінің алды да аздап кілкілдеген.
Бір өре киізді төсеніп,
Бір өре киізді жамылып,
Жатушы ек жалаңаш жетімдер,
Жаздағы шуақты сағынып.
– Мен орнымды іздемедім биіктен,
Оны айтудың қажеті жоқ ешкімге,
Өзіңді өзің берік сақта,
Өзіңді өзің қымбаттатпа,
Байқаймын, Осынау мол топқа ағамын,
Ал мына үркердей аз шоққа інімін,
Жисырман: қуансам ентігіп те қаламын
Көрсеткім келгендей қарттықтың ырымын.
Менің Мысырым да сенсің,
Меккем де сенсің.
Сен менің туған қаламсың –
Туған Қызылордамсың.
Асфальтты, асфальтсыз жолдарды білеміз,
Асфальтты,асфальтсыз жолдармен жүреміз.
Бірақ біз жолдағы міндетті білмейміз,
Жолдарды, жолдастар, жазықсыз кірлейміз.
– Революция от пен оқтан жаралған
«Ғани!» деді, атымды атап шақырды.
Түстім келіп күркіреген майданға –
Зор майданға - қан майданға ақырғы.
Декабрьдің соңғы күнін жаптым мен,
Қонақүйдің соңғы есігін жапқандай.
Жаңа жылдың тұңғыш күнін аштым мен.
Жалтыңдаған жарықтардан жасқанбай.
Қандай еді сыңғырлаған дауысым,
Жаңғыртатын ормандар мен тау ішін,
Қыздар сонда қуана маған қарайтын,
Шоқ шашыратқан от көздерін қадайтын.
Таң сәріден, түннен кейін, -
Күннен бұрын ояндым.
Жастығымда жатыр басым жып-жылы
Көжегіндей қоянның.
Мен сенен әлсіздеумін,
Сен менен әлді екенсің.
Қанша рет сөнді екенсің,
Қанша рет жанды екенсің.
Жүрегім әлі ұрып тұрса,
Қаным әлі жүріп тұрса
Қара судай тына қалу оңай ма,
Оны қалай дей қоярмын қолайлы?
– Тап-таза, мөп-мөлдір... көгілдір
Жан еді-ау жапырақтай көктемгі.
Шырқайтын жыр қылып осынау өмірді,
– Әнсіз бір жарылып кетердей от кеуде.
Елу жыл еріменен бір жасаған,
Бар еді бәріміз бір қимас адам.
Оны біз жеңге деуші ек, еркелеуші ек,
Жеңгеміз үйдің әсем көркі деуші ек.
Уақыт қуып айдады күнді ілгері,
Алыстайды өткеннің күмбірлері.
Елу жылда елменен жер жаңарып,
Ұмытылар адамның көргендері.
Жанымыз толы жауынгер жалын жігерге,
Көңіліміз ашық, тұмансыз күндей жап-жарық,
Ойымыз дарқан толқыған Ертіс, Еділдей
Толқый бір аққан шың менен құзды қақ жарып.
Осы бір қарт ұнайды тіпті маған,
Дүр секілді кәдімгі жұрт аңсаған.
Тарта берер түрі бар тарланымның,
Күні қашан жеткенше күрт қаусаған.
«Қайрат қылмай сен жүрсің,
«Қайратым» деп мен жүрмін.
Жеңілумен сен жүрсің,
Жеңеміз деп мен жүрмін», -
Отырмын, қарап, күлемін
Ана бір жүрген мастарға:
Біреуі түрген білегін,
Еменді жұлып тастауға.
Қашаннан үйренген сынаққа,
Әр түрлі қиқымды сұраққа.
Беремін жауабын кейде мен.
Кетемін кейде ілмей құлаққа.
Сөз теріп ұйқас жаман, ырғақ қалап,
Жүрміз ғой ақын деген атты арқалап.
Шығарсақ өлең жинап көңілдіміз,
Жырладық дей саламыз өмірді біз.
Қағаз көп, сатылатын қалам да көп,
Құптайтын ақын бол деп адам да көп.
Мақтайтын мәз болғанша адал да көп
Даттайтын мәз болғанша арам да көп.
Жат екен мыналар демесін,
Тыңдашы әкеңнің кеңесін.
Өз ақылың жететін түрі жоқ,
Әкеңнің сарқытын жемесең.
Жасыңда болмасаң ақылды,
Сүймесең достарды, жақынды,
Егделік жасына жеткенде
Қайтара алмайсың қапыңды.
Балам менің қайнап тұр самаурындай,
Мен отырмын қасында сал аурудай.
Ол ойлайды: молайған думан - тобын,
Мен ойлаймын: азайған санаулымды.
...Кезінде тоқтап, кезегінде ішіп,
Жігіттер біздің болса ғой пысық.
Ұрынып онда ойларға мұндай
Отырар ма едім күйіп бір пісіп.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі