Есімде жас төгілтіп мұңайғаным
Есімде жас төгілтіп мұңайғаным,
Кеп-кеше қарғыс айтып "құдайға" мың.
Соның бәрі көңілден ұмыт болып,
Сенің айтқан, жаным-ау, ұнайды әнің.
Есімде жас төгілтіп мұңайғаным,
Кеп-кеше қарғыс айтып "құдайға" мың.
Соның бәрі көңілден ұмыт болып,
Сенің айтқан, жаным-ау, ұнайды әнің.
Көңіл деген бір жас орман сыңсиды,
Орман түні жайлап бірде тыншиды.
Дауыл, дауыл жапырағын жұлмалап,
Қытымыр қыс балтырынан шымшиды.
Ана тілде сөйлегеніме мақтанам,
кеудемді керіп қазақпын деп шаттанам.
Тілді ұмытып жүр ғой бәрі мақтанып,
Дамимын деп тілін сатуға оқталып.
Ұшырып көңіл құстарын,
Отыр ем үнсіз күрсініп.
Толқып бір өтті күшті ағын,
Жүрегім қалды ұмсынып.
Сағындым, бала кезді ойнақтаған,
Бала боп ойнапты атам, ойнапты анам.
Шіркін-ай, жақсы екен ғой балалық шақ,
Уайым, ешнәрсені ойлатпаған.
Кейде бұлт, кейде дауыл, кейде жаңбыр,
Тыныштар күні бар ма, мына жан бір.
Отырсам үйім қапас, ішім алау,
Дей ме әлде,
Жимашы, торғын қара шашынды анау,
Жанымды отыңа өртеп басылмады-ау.
Шіркін-ай, еркімді алған сол қара шаш,
Арман, арман!..
Сен емес пе ең,
от сезіммен тербеп өткен жанымды,
Сен емес пе ең,
ұялатқан махаббатты жалынды.
Сағынармын, әнге дағы қосармын,
Сағыныштың бал шарбатын тосар күн.
Сағыныштан қайран төзім талықсыр,
Төзім деген —
Күндер қайда кешегі от көрінген,
Гүлдер ыққан құшаққа кеші қандай.
Көзіңді жұмып, аттап өткеніңмен,
Мен оны отыра алман есіме алмай.
Сұрай қалса кейбіреулер тосыннан,
Хабар келіп тұра ма деп, досыңнан?
Қара кірпік, қара ормандай қозғалып,
Көз алдымда сенің бейнең тосылған.
Көктем екен жас қайындар бүр ашқан,
Жасын төкпей,
Жадыраған сұр аспан.
Қырда қызыл қызғалдақтар ашылып,
Сәлем бердім асығып,
Армысың жонды Жоңғарым.
Биікте жатыр асылып,
Тарамдалған жолдарың.
Бір кеудеде үміт-күдік, әр талап.
Келем тынбай соны ұдайы арқалап.
Өмір жолы біркелкі емес, біл соны,
Кейде түзу, кейде терең жарқабақ.
Айнадай беті жалтырап,
Алысып ойнап айменен.
Жапырақ жүр қалтырап,
Толқында жүзіп жайменен.
Жаздың жайлы бір кеші еді,
Жағаны ымырт жайлаған.
Сусылдап толқын еседі,
Жұпар иіс бүркіп айналам.
Орманды сонау ішінде таудың көгілдір,
Орман ішін бөлеп жырға, төгіп нұр.
Жапа-жалғыз ғажап жұмбақ сарай бар,
Көрген сайын толқып өтер көңіл бір.
Бұлт ұйып, аспан қоюлап,
Сіркіреп жаңбыр ашылды.
Қыз көктем жерді оюлап,
Өнерін тағы асырды.
Елеңдеймін дүбірге құлақ түріп,
Дүрліктірді даланы бұлақ күліп.
Күй қанатын сермеді көктем өзі,
Домбырасын дамылсыз бұрап тұрып.
Күн маңдайын шың төсіне тіреді,
Ағыл-тегіл сыр шертті шың жүрегі.
Жентек-жентек қарды сайға лақтырып,
Епке көктем сақылдап кеп күледі.
Бір өсем күй естіртті далан маған,
Жаман екен сыртқа ойың алаңдаған.
Араға ұсап отырмын гүлге қонған,
Қанша жұтып шырынын ала алмаған.
Кеудеде үнсіз ұдай дүрсіл қағып,
Тебіренбей сезіммен тұрсың неғып.
Сөндің бе, жанбай жатып, жалындамай,
Күйкі өмір күйбеңімен жүрсің лағып.
Жанымды жаз ұқпасаң, күз ұғарсың,
Жиренерсің немесе қызығарсың.
Кетейінші, кең дала, кезіп сені,
Жолдарымның соқпақты ізі қалсын.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі