Өлең, жыр, ақындар

Дәрігер

Түн ұзақ бей-жай көңілім,
Сарғаймай бұл таң атты ма.
Шырымын алмай көзінің,
Сазарған науқас жатты да.

Толық

Палатадағы ой

Бұл ұйқы бұрын былай сергек пе еді,
Ақ арман анашымдай тербеп пе еді.
Қырмызы түннен тағы маза қашты,
Сан ойлар жиналған соң жер-көктегі.

Толық

Өлеңмен әлдилеп

Өткен күнге тіл қатып сыр кешіп ем,
Мұң-зар көшіп жатыпты-ау, қыр төсінен.
Құйылып құз-қиядан бір әсем күй,
Қазақтың ән өріпті күркесінен.

Толық

Қиындықтар кешсем мен

Мен кеттім, ел ұйқыда, ояу дала,
Тұрған есіп қоңыр жел баяу ғана.
"Ортамызға келді деп, бір ақын қыз",
Жылы сөзбен қарсы алдың, аяулы аға.

Толық

Бас киім

Көкжиектен әрі аунап,
Күн де батып кеткен-ді.
Дала жүзі алаулап,
Ақырғы рет өпкен-ді.

Толық

Қызғалдақтар

Басқа күнге ұқсамайды бұл күнім,
Бұл не ғажап қаптап кеткен бұлбұл үн.
Көктем қыздың тарамдалып төсінен,
Бұралады сұлу толқын мың бұрым.

Толық

Мен неге кеш ұқтым...

Барады бұлттарды кешіп күн,
Сәулесі жер бетін есіп мың.
Далада еркіндеп өсіппін,
Жыл озды мен біраз кешіктім.

Толық

Қайтқан құстар әні

Күз аспаны қайта-қайта түнеріп,
Кербез дала кемеліне түр еніп.
Ақ қалпағын шекесіне қондырған,
Алатауым ат үстінен шіреніп.

Толық

Беу, Алматым — астанам

Беу, Алматым — астанам!
Мен гүліңмін, қиындықтан қашпаған.
Жазымсың ғой, жарықтығым, жаннатым,
Қысың бар ма, кірпігімнен жасқаған.

Толық

Түндер

Түндер, түндер,
Ұйықтаумен бос өтпеген,
Арманым көп ұмтылсам да жетпеген.
Ойсыздарды бұл өмірде жоқ дер ем,

Толық

Ұнатамын..

Ұнатамын мен аппақ дала таңын,
Баурыңдағы мен де бір балапаның.
Бірде қатал естілсе әмірлі үнің,
Бірде шаштан сипайды алақаның.

Толық

Әкеме хат

Жүр ғой бала қала жақты мекендеп,
Бір биіктен бір биікке жетем деп.
Маза да жоқ көңілімде күні-түн,
Тірлігімде түк бітірмес пе екем деп.

Толық

Өмір соқпағы

Өмір деген емес ол атты кісі,
Толып жатыр бүкпесі, қақтығысы.
Қыз мінезді кейде бір сұлу көктем,
Келеді екен кейде оның қатты қысы.

Толық

Ата-мекен

Мекен ғой бұл тұлпардың ізі қалған,
Көкжиекті жүріпті жүзіп арман.
Домбырадан бір мезгіл күй толастап,
Арулардан нәзік ән үзіп алған...

Толық

Сыбдырлайды құрақтар

Көктем-ару, таң сәріден
жұпар иісін шашқанда,
Көңіл құс боп ұшты алысқа
тереземді ашқанда.

Толық

Көңіл құсы

Соғар кеште салқын самал даладан,
Кім бар дейсің өткен күнін санаған.
Жеткен де бар, жетпеген де бұл күнге,
Келіп тағы, кетіп жатыр сан адам.

Толық

Құрбым менің

Төл едік туған бір жылда,
Құлын тайдай тебіскен.
Тепкілеп төсін қырдың да,
Бір аяқ астан тең ішкен.

Толық

Ән шарбаты

Отыр, достым, жыр жазайық,
Ән төгіп бір көмейден.
Қара шашың мүлде азайып,
Ақ талдары көбейген.

Толық

Мұң

Келмесем де мұңайғым,
Оралар еске сол шақтар.
Үйрілген күлкі, түн, айдын,
Көзден ұшқан моншақтар.

Толық

Жалын

Кетесің күнде ертемен,
Келесің ұдай кештетіп.
Жалыныңнан өртенем,
Жанарыңнан ес кетіп.

Толық

Кеудемді мекендеп..

Бір аққу келген-ді,
Кеудемді мекендеп.
Ұмтылдым мен де енді,
Аққуға жетем деп.

Толық

Көз талдырып келемін

Кеттім-ау, ести алмай әніңді ақыр,
Арадан толқын жылдар ағып жатыр.
Жылысып жылдар озып, сен кеткенмен,
Сендік сезім дауылдап жанып жатыр.

Толық

Жанарыңнан таң күліп

Кетер сенің жүрегіңнен балқып таң,
Күлкің сенің айдын бетін шалқытқан.
Көңіліңнен анау ұлы тауларға,
Әппақ болып мәңгі-мәңгі қар жұққан.

Толық

Айтшы неден

Айтшы неден көңіліңді қалдырдым,
Айтшы неден үмітіңді талдырдым.
Айтшы неге тұтандырып бір отты,
Неге осынша жандырдың.

Толық

Біз екеуміз

Отты көздің жанарынан аумаған,
Егіз қайың сияқты едік екеуміз.
Ақжал толқын сияқтанып аунаған,
Жетелесіп бірге өскен екенбіз.

Толық

Соғады жүрек

Нұр күлкісі жүзінен айықпаған,
Отыр жалғыз теңселіп қайықта адам.
Бәйек болып ерке өзен келе жатыр,
Толқын-толқын құшағын жайып маған.

Толық

Көз ұшында бұлдырап

Көз ұшында бұлдыраған күмбез бе,
Қара қос па бабам тіккен бір кезде.
Жартас па әлде жауын шайған денесін,
Жұмсақ сурет ерекше боп тұр көзге.

Толық

Жалғыз ағаш

Қара жолдың үстінде,
Кеудесін тасқа ұрғылап.
Ескерусіз ешкімге,
Жататын ағып бір бұлақ.

Толық

Белеңдер

Талай белден өтіппіз салып-ұрып,
Алдымыз — шопан ауылы Сарықұдық.
Ақши менен тербетіп қамыс басын,
Жел еседі сыбырлап өлі құрып.

Толық

Өмір құшып, от құшып

Күйші қарт безілдетті домбырасын,
Бөлмеге күй сермеді күй құлашын.
Ақын сен де төгіп өт нөсеріңді,
Болсаң да қанша жүйрік болдырасың.

Толық

Бабаларым

Бұл бабам су кешіпті, от кешіпті,
Бір өзі қиындықпен беттесіпті.
Қайсарлығын содан-ақ көрмейсің бе,
Денесінен қылыш пенен ет кесіпті.

Толық

Маңырақ

Жанымды бір көргеннен жадыратқан,
Жер бар ма, шіркін, өтер Маңырақтан.
Бір кезде осы ауылда, осы маңда,
Естай да "Назқоңырын" аңыратқан.

Толық

Көгілдір тау

Жері сортаң тебе де аппақ, жол аппақ,
Жолдар жатыр жердің бетін жолақтап.
Өркеш таулар, қоңыр таулар тіркесіп,
Бұйра құмды жастаныпты созақтап.

Толық

Гүл

Еменнің жалғыз түбірі,
Тұратын шыңның үстінде.
Жетпесе желдің күбірі,
Жеткен емес ешкім де.

Толық

Ертең қиып кетерсің

Толы тағам: әні қызым, әні бал,
Ал жолаушым, шөлдеп келдің қанып ал.
Бұл ауылдың сұлу қызы тағы бар,
Ақын жігіт — жерің осы танылар.

Толық

Ақ боран

Гуілдейді ақ боран бұрқақтаған,
Әппақ, нәзік ұлпасын бүркеп маған.
Бара жатыр құйындар белдерді асып,
Торғын қарды үйіріп, ұнтақтаған.

Толық

Аққулар

Айдын көл беті жап-жалтыр,
Аққулар жүр шомылып.
Ақ қайың ару ақ балтыр,
Ақша бұлт көлге көміліп.

Толық

Ескерткіш түбіндегі ой

Келемін мен кенді алқапты аралап,
Кілем түстес құлпырады бар алап.
Керіледі кербез сұлу шыңдар да,
Паң кеудесін жатқандай бір ән орап.

Толық

Әлдилейді толқындар

Ертісті бойлап төмен жүзіп келем,
Балықшы отыр қармағын сүзіп терең.
Қайығыма жармасып қалып жатыр,
Осынау толқын сырын қызық көрем.

Толық

Доғалы

Тынбай жүйткіп келеміз біз жоғары,
Емес, сірә, таусылатын жол өлі.
Көруге бір бәріміз де құмармыз,
Сұлу көлді тау ішінде "Доғалы"

Толық