Табиғатпен туыстық
Келіп қалдым Баянға дәм-тұз айдап,
Таңертеңнен жүрегім тау-құзда ойнап,
Толқынына шомылып, құмында аунап,
Жасыбайды жатырмын жалғыз жайлап.
Келіп қалдым Баянға дәм-тұз айдап,
Таңертеңнен жүрегім тау-құзда ойнап,
Толқынына шомылып, құмында аунап,
Жасыбайды жатырмын жалғыз жайлап.
Кең даланы қыдырып,
Сен келесің жырменен.
Жағалауды жүгіріп,
Көмкересің гүлменен.
(Жұмағали Саин туралы)
Түксие ұстап оқ тиген қабырғасын,
Төкті ол көздерінен ауыр жасын.
Қалдырды жорықтарда жастық шағын,
Қорек етер мәңгі ұрпағым,
Іздеп тынбай жылдарға азық.
Жалғыз өзім жаңғыртамын
Жалпақ қырды жырлар жазып.
Айырбастамас алтынға,
Жастығым жалғыз несібем.
Еркелеп жасыл толқынға
Еділде еркін өсіп ем.
Кетті олар күйзелтіп кеше мені,
Болды енді өлмейтін дос өлеңі.
Көрінеді тік басқан өздеріндей
Алматыда ақындар көшелері,
(Горький туралы)
Қара бұлттарды жарып,
Қара топандай ағып,
Дүниені шайып бір өткен.
(Баллада)
Ленин жолды сілтеп азат, жарқын,
Бастады ұлы айқасқа қазақ халқын.
Ерттеліп кермедегі қазан аттар,
Ленинградқа жау жақындап төнгенде,
Жыртылғанда жарқылымен түн оқтың,
Түсірілді жер астына
Өр кеуде
Қызды көрдім билеген «От» биіне,
Тұрды алдымда мұңлы дана дүние,
Тұрды алдымда нұрлы жаңа дүние,
Еліктірді екеуі де күйіне.
Өлең-жырдың өзегі —
Міне, бұл Пушкин жері,
Сороть — Пушкин өзені,
Маленец — Пушкин көлі.
(Жазушы Василий Субботиннің айтуынша )
Алматы артық екен ертегіңнен,
Мадақтап мақтамапты ел тегіннен,
Секілді алып кеме Алатауы,
Москвада, Октябрьдің таңында,
Тұрмын толқып Лениннің тауында.
Биіктіктің символы ол, теңесер
Оған тау жоқ бүкіл жердің шарында.
Осы екен ғой ата-бабам өлген жер,
Жоқ оларды қазір көзбен көргендер.
Ескен желдер қанатына мініп ап,
Көшкен құмдар,
Кәрілікті Курадай аққан білмей,
Ертең қайта туатын батқан күндей,
Руставели, тұрсың сен Тариэлдей,
Руставели, тұрсың сен Автандилдей.
Бұлттар ағады,
Секілді өмір көші,
Теңізде жүзіп барады
Выборгтың қоңыр кеші.
Измаил мен Альпіде
Көтерілген ту болып,
Ұран болған әр тілде,
«Жатыр мұнда Суворов»
Жүр еді қырда жайылып,
Қос мерген атты оны.
Қос мылтықтан шыққан қос түтін,
Шұбалып жатты оны.
Күн іш тартып күрілдеп,
Көкте ойнатты жасынын,
Құя салды дірілдеп,
Ақ селі мен ашуын. ,
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі