Өлең, жыр, ақындар

Жапырақ - ғұмыр

Бір сырым бар. Кімге айтып наз ғыламын?
Күлгін түсті күндерден жаз құрадым.
Жапырақ жеңіл күрсінді, білмегендей
Тағдыры үшін кімдерді жазғырарын.

Толық

Жаны бір кәусар

Суретші, қырғыз қызы Күлнар Рысбекке
Сан ойдың теріп маржанын
Ойғаны ою-тұнып тұр!
Дос етіп, таңдап алғаным,

Толық

Жалғаннан жарық таппай

Жалғанда кім бар бүтін арманы?
Байғұсты, бәлкім, шүкір алдады.
Қашатын мылқау, құса тірліктен
Өз еркімен еш құтыла алмады.

Толық

Жақсы сөз...

Жақсы сөз, сенің жалғыз тыңдауда емің.
Тыңдаса сымбатты да, сындарлы едің.
Ұшқан құс саған деймін ұқсайды ма-
Төбемнен ағып өткен жылдар легін?

Толық

Еркелеп тұрмын...

Көрінбедің деп жазғырма,
Мезгілі кеткен наздың да.
Батқан да Күнге сыр айттым,
Айта алмаған соң азғынға.

Толық

Ең соңғы рет көрдім сені, ал тыңда:

Ең соңғы рет көрдім сені, ал тыңда:
Тек екеуміз жолығатын жағалау.
Өзен ақты өрекпіген қалпында,
Су тасыр деп тұнып тұрған қала - дау.

Толық

Елеңдемеймін ешкімге

Елеңдемеймін ешкімге
Деймін бе? Бәлкім алдау бұл?
Бейтаныс мүлде кескінде
Күлкіңді сенің аңғардым.

Толық

Екеумізге ортақ, жалғыз бақыт бар. (Аударма)

Екеумізге ортақ, жалғыз бақыт бар.
Қоштасамын. Шығыста күбірлеп Күн.
«Ұмытпаймын!» дегенмін. Уақыт па?
Сендік сенім. Мен оған жүгінбеппін.

Толық

Дұға

Білмеймін, кімнің дұғасы қандай,
Өмірді сүйдім сен бар деп.
Сенемін және шын асыл Айдай
Өзіңнің жолың болғай деп.

Толық

Дос болма менімен, сүюге тіпті де болмайды (Аударма)

Дос болма менімен, сүюге тіпті де болмайды.
Көзіме әдемі абай бол, әкелер ол қайғы.
Қайығың қалқиды, диірменің айналып,
Тынымсыз жүректі тоқтату- таңға айып.

Толық

Дауды бүгін дауламаймын өнбейтін

Дауды бүгін дауламаймын өнбейтін.
Ақша бұлтқа айналғанмын көлбейтін.
Киімімді киіп Жерде жүр біреу
Баяғыдай сені жақсы көрмейтін.

Толық

Дала сәні

Бір тал қамыс
жол үсті, мұңаяды.
Азар беріп
жел өті - қыл аяғы.

Толық

Бұлттар, мені биікке алып ұшшы...

Бұлттар, мені биікке алып ұшшы.
Өксік буды жүректі жалынышты.
Түпсіз көкке қараймын, қайда қоям
Тыншытпаған бір сәтке сағынышты.

Толық

Бұлттар...

Бұлттар, бұлттар
Ойымды демерсіңдер.
Періштелер,
Көрінбей жеберсіңдер.

Толық

Бұлттан шыққан...

Таудан қалың тұман түсті.Тұман ба?
Шыбын жаным бөлек екен шығарда.
Бұлттан шыққан Күн де ащы.Сонан да
Көкке көзін қысып қарап тұрар ма?

Толық

Бұлдыр күн

Жанбай жатып сөнген кім,
Ерегісті енді-ендің.
Жалмайтындай сұрақтар,
Жауап іздеп сенделдім.

Толық

Жалықтым

Саңылауын көре алмай жарықтың
Қараңғы Мәскеуден жалықтым.
Анамнан алыста қамықтым
Қызы едім қазақтың, халықтың.

Толық

Ел. 1999 жыл.

Ел. 1999 жыл.
Әкем іздеп келген ел.
Күнге сені тең көрем!
Өзге жерде өмір бар,

Толық

Жел тыңдасын...

Тұңғиық ой тұңғиықтан шығарар,
Көз алдыма аспан болып тұра қал.
Өзімді-өзім алдайын ба мен тағы,
Алда деп тұр мыналар.

Толық

Бұқарбай еліне

Өзінен ғана табылған барлық керегі,
Атайбоз бидің елі еді.
Ескілік жол мен ескі ғылым еді қорегі,
Жақыпбай молда төрі еді.

Толық

Жолға шықсам

Жолға шықсам бір сезім баурайды ерек,
Баурайды ерек, бір елес талмай демеп.
Үзілген бір ырғақтар мазалайды,
Жол үстінде үзігін жалғай ма деп.

Толық

Жеті рет талдар бүр атты

Шет жер де болар азға сын,
Білесің атың озбасын.
...Көзімді көкке қадаймын
Көрсетпейін деп көз жасым.

Толық

Жылағанда жұбатқан Түн еді ...

Жылағанда жұбатқан түн еді.
Елжірегендей-ді жүрегі.
Анамдайын аймалап,
Менімен бірге жүдеді.

Толық

Үнсіз бағып

Ерте сүргін, Күн сүргін, кеші сүргін.
Басы жасыл болғанда , төсі күлгін.
Көрдім деп айта көрме, жалған, жалған.
Алдамшы ғұмырыңның несін сүрдім.

Толық

Ұйқымды ұрлап, мазамды алған не білмен

Ұйқымды ұрлап, мазамды алған не білмен,
Бәйге атындай арбаларға жегілген.
Тәнім көніп, жаным көнбей жыбырға,
Жүрек, ойым тіршіліктен жерінген.

Толық

Болмысымның сан бойладым тереңін.

Болмысымның
сан бойладым тереңін.
Ақ, қарасын
Түссізін де еледім.

Толық

Ұйықта, балам, ақ түн бұл

Ұйықта, балам, ақ түн бұл
Айлы түннен аумаған.
...Ала-құла шапқынның
Арасына байланам.

Толық

Бір бейне мұң

Бір бейне мұң.
Жасап алдым ауадан.
Деймін Жерде
енді мәңгі қала алам.

Толық

Ұшып өрттің үстімен

Ұшып өрттің үстімен
Қанаттарым күйді.
Кетті қаңғып көк түс,
Аяқтады ол биді.

Толық

Іздемеймін шындықты

Іздемеймін шындықты
Ол бар ма еді, кім көрген?
Жапырақта тұнған шық,
Күн көзінен ол да өлген.

Толық

Бір байлығым бар еді

Жүрегіме кірбіңсіз
Көзін салды нала сұқ.
Жанын берер құрбыңсыз
Кете алдың ба жарасып?

Толық

Бәрі өткінші, тоқтамас, өмір-елес

Бәрі өткінші, тоқтамас, өмір-елес.
Несіне алдап кей-кейде желігеді ес.
Қымбатыңнан айырып, аяулыдан
Қуанатын алданып, жерің емес.

Толық

Бәріне күн куә, түн куә

Ашуың толтырып ұртыңа,
Тентек жел, шашымды жұлқыма.
Ай батып кеткендей бір сәтке,
Ойланып тұрды да.

Толық

Бар деумен...

Бар деумен бас ұрмадым мынада асыл,
Әлденеге жатпадым кінәласып.
Көзің салғын біз жаққа, ей, Мәңгілік!
Жапырағы өлер тал құлағасын.

Толық

Бар бояуым...

Алатаудың етегін мекендедім,
Қаңтар туса еліме кетем дедім.
Құзар шыңға шығып-ап дауыстаса
Балапанды алып-ақ кетер ме едің?

Толық

Бақыт күлсе есіктен...

Үндемей ме түн тылсым
Талмаусырап тұр қабақ.
Сағы дей ме бір сынсын,
Кетті ойларым - сырғанақ.

Толық

Байқоңырда

Тереңге тартып барады мені бір тылсым,
Айта алмай қалсам қызыл да тілім қырқылсын.
Қорқыттың күйі баурайды мұңды сезіммен,
Лықсыған ойлар жарыққа солай ұмтылсын.

Толық

Ауыл

Таң алды. Дала. Қысы лаң.
Тілдесем түнгі көп ізбен.
Ұйқыда ауыл.Тұсынан
Өтіп барамын поезбен.

Толық

Арулардың ашық болсын қабағы

Анау бетке көшкен екен қауым ел
Зорлықтарға таусылғанда күш амал.
Араласып отыра алмай жауымен
Қызылбаста өлген дейді құсадан.

Толық

Ана жүрегі

Өзгертпейді білемін
Шалшық және лай түсін.
Қайран ана жүрегі-
Даладай кең, Ай мүсін.

Толық