Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (1717)

Әке қолы

Қырларына гүл тұнып,
Кетті дала құлпырып.
Жайнар ма құм жондары?
Құстар әнін төгіп бір,

Толық

Жел

Жүйткіді қатты жел деген
Елсіз де
Өңсіз жерменен.
Ышқынып,

Толық

Соқпақтар

Қарақұм бұл –
Жолсыз дала көсілген.
Алақанның
Аясындай өресі,

Толық

Канал

Күн қапырық,
Жанып тұр.
Құм да күйген
Анық бір.

Толық

Бақытты мақта

Көктемде
Жыртылған жерге
Сепкенде,
Кетті еніп жерге,

Толық

Таңғы серуен

Таңертең жайланып,
Атыңа мінсең бір.
Аулыңның аймағын
Аралап жүрсең бір.

Толық

Мен дайынмын

Жетектесін күн мені
Сәл көрінген нұрына.
Құшып жарты дүниені,
Шашырайды шұғыла.

Толық

Бастау

Алып таудың астында –
Езіп, басқан тас тұлға,
Мөлдір бастау ағады
Аңсап байтақ даланы.

Толық

Кім үшін?

Көкте күліп алтын күн,
Нұрын төгер
Кім үшін?
Бұтақтардан жарқын гүл

Толық

Айтерек – Күнтерек

– Елден бұрын тым қатты
Қақпамызды кім қақты?
Айтерек те Күнтерек,
Айтшы, саған кім керек?

Толық

Мәлік

Гүлдер – қызыл,
Жасыл майса.
Қауын – сары
Пәлек жайса.

Толық

Кім не дейді?

– Бұлт, неге келесің,
Күнді бүркеп, төнесің?
– Айналамын жаңбырға!
– Жаңбыр, жерді көлдетіп,

Толық

Ана

Ең ақылды сөз –
Ананың сөзі.
Ең мейірімді көз –
Ананың көзі.

Толық

Мерген

Шие бағы Мергенге
Қызыл шие бергенде:
– Кішкентай, – деп, – бұл шие, –
Бетін бұрды ол демде.

Толық

Әжемнің көмекшілері

Марал әжем әлі мықты,
Таңнан іске аттанады.
Мойындамас кәрілікті,
Көп жұмысты атқарады:

Толық

Ләйлішаш

– Ей, Ләйлішаш, Ләйлішаш,
Неден ұзын бұрымың?
– Көлеңкемде саялы
Алсын жұртым тынымын.

Толық

Телпек

Көктем келді,
Жаз келді.
Көлге үйрек,
Қаз келді.

Толық

Кім?

– Шөлге кім гүл еге алар?
– Мен!
– Шөлде кім мал баға алар?
– Мен!

Толық

Біз

Шара, Сары,
Мұрат, Нары,
Гөзел, Шекер,
Тұрсын, Жапар,

Толық

Бәріміз үшін

Каналшылар канал қазар
Бодер үшін!
Біздер үшін!
Мақташылар мақта алар

Толық