Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (341)

Дала. Түн. Тылсым. Дүниетаным

Қоп-қою ғып бояп әрбір Дауысты
Түн мен Тылсым, құмырай қауып қауышты.
Сүт-айдынның қаймақ-бұлтын ай-тілмен
Мысық-аспан жалап-жалап тауысты.

Толық

Маңғыстау

Е, Маңғыстау, солай ма? —
Тек мен ғана деуші ем сені ұғатын.
Қасіретіңді, қасиетіңді, Әрәйна —
Мәңгі жырлап тауыса алмайды мың ақын.

Толық

Көне қыстауда

Көне қыстау.
Тұр таудың төбесі ұлып...
Шәуілдейді ақ күшік, енесі үріп.
Елесі ұрып кетті ме бала шақтың,

Толық

Бүгінгінің аңызы

Жыр жайында қозғалса сөз тиегі,
Әңгімеге арқау ақын сүйегі...
Жер толғатып,
Кіндігіңді нұр кесіп

Толық

Сол... бір ән

Қызыл-жасыл лаулаған тоты қырда
Ізі қалған жастықтың.
Оты — Жырда.
Сонда аспанға Жұлдызбен ән жазып ем,

Толық

Күйші

Маңғыстау, баласы — абыз, даласы — аңыз,
Аңыздар арасында адасамыз.
Көшірген күй тіліне Тәңір үнін
Қаншама Дүрлер өтті санасаңыз...

Толық

Айгезбенің өлеңі

А, мына көлденең жатқан қара шың,
Бір беті биік Боз Сеңгір.
Сол екеуінің арасын
Боз атпен түнде кезсең бір...

Толық

Дауылдағы жалғыз қыран

Ел құлап жатыр Үстірттен жаңа бауырға,
Мезгіл ғой мынау — өзіңді таппай қалатын.
"Қазанның тары талқаны" — қара дауылда
Шаншылып көкте қыран тұр қақпай қанатын.

Толық

Түнгі түңілу

Шаруаның бәрі — шартарап,
Күледі Ай маған шалқалап.
Көшеде көшіп келемін,
Уайым, қайғы арқалап.

Толық

Ініге

Түзу өлең күтпе, інім, мына менен,
Мендегінің барлығы тұман-өлең.
Ұшырамау тұманға мүмкін емес,
Көзімдегі қап-қара Күнәменен.

Толық

Кәлима қайыру

Бейбақ Ақын тар үйінде жатып ап,
Тәңіріге жалбарынды.
(Ақымақ):
"Жерім менен Елімді аман қыла гөр,

Толық

Адай Сүйінғараның Таз Төремұратқа мола салдырғаны жайлы хикая

... Ұшаны көз суырған қиыр дала,
Қожасы сол даланың құйын ғана.
Алдында айғыр топтың жалғыз желген
Сарғасқа тұлпар мінген — Сүйінғара!

Толық

Мінәжат

Түйе қомын бесік қылып өсіп едім ат жалында,
Маң даланың кәрлі қара тауларының шатқалында.
Ырылдадым бөлтіріктей талай қыстың қақпанында,
Қызыл аяқ қарды кештім Мешіндердің Ақпанында.

Толық

Түркмен шайыры Сейидидің Ақ Аруанасы жайлы хикая

... Торғай - таң атпайтын шық тыныш сайрап —
Бір шері, бір аждаһа тігісті айбат —
Зіркілдеп зеңбірек боп Орыс келді,
Бір жақта Хиуа тұр қылыш қайрап.

Толық

Сапарбаян

Кеше ғана ауылдан кетіп едім аттанып,
Ақ қаламсап - самолет дәптер - көкке хат жазып.
Жетіп едім жыраққа арман баурап, жыр құрсап,
Ақша бұлттар әлпештеп — алақаны жұп-жұмсақ.

Толық

Қараған Босаға қырғыны

"Біссіміллә!" — деп бастайық гәптің басын,
Ер назарын қайтармай, аттың басын!
Ала майдан алғида жолықтырмай,
Ақ қағаздың бетінде тап қылғасын!

Толық

Күзгі түн

Сарқылды жаздай айтқан біздің ән-жыр,
Бастады шер-қиссасын ызғыған қыр.
Таспа алды түз жонынан қара дойыр,
Өзекке бұршақ құйған күзгі жаңбыр.

Толық

Маңғыстау

Ақиқаттың сыңарындай
Шежіресін тұмарындай сақтаған.
Абыл-жырды ұранындай,
Құлшар-күйді Құранындай жаттаған.

Толық

Тәуелсіздік толғауы

Ереуіл күнді еске алдық,
Қоңыр да салқын төске алдық.
Көз жазып қалды көшімнен —
Кезеңнен мені тосқан жұт.

Толық

Ағаштар жыры

Күннің нұры төгілмеген түс қалмай,
Қыс қыңсылап жылап кетті мыстандай.
Ағаштардың тілі шығып әп - сәтте,
Сайрап берді жапырақтар құс таңдай.

Толық