Тәуелсіздік толғауы

Ереуіл күнді еске алдық,
Қоңыр да салқын төске алдық.
Көз жазып қалды көшімнен —
Кезеңнен мені тосқан жұт.
Күнеске қосын қондырды,
Беймезгіл шошып босқан жұрт.
Жеті қат тоңды жібіткен,
Жеті тоғыс боп деміккен —
Аңсатып жеттің, Бостандық!
Шаршатып жеттің, Бостандық!
Арылып жаным зар-мұңнан,
Тазарып тәнім зәр-жыннан,
Қайтардым есе, ес жиып
Қапымды тапқыш Малғұннан.
Сарсаң боп санам, санды ұрған
Көзіме тұман таңдырған,
Бергімнен белгі біле алмай,
Ала алмай дерек арғымнан —
Кезімде танды таңға ұрған —
Қарғып бір өтіп қарғыннан,
Алаулап асып жал-қырдан,
Ақ таңның қызыл қаны боп,
Азаттық! —
Шықтың алдымнан! —
...Сайлардан сүйрік суырып,
Көлдеуден тарттым балдырған.
Алдыңнан шықтым той тойлап,
Алақайладым айқайлап.
Реңі қашқан түр-өңім —
Түледі, қаны қайта ойнап.
Аттандық Ұлық Сапарға
Өзіңе жолды бастатып,
Бастырып қаз-қаз, тәй-тәйлап.
Аңдап бас әрбір қадамды,
Қыр — құрғақ болса,
ой — тайғақ.
Көтеріп алып басты асқақ,
Жөнелдің өзің көш бастап.
Сүріндірмек те болады —
Кейбіреу көзі қан сасып,
Тісінен улы Зәр шашып,
Жолыңа сенің тас тастап.
Жат қабақ тұрса түйіліп,
Кетеді жүрек жиі ұрып.
Қояр ма жанды шоршытпай,
Нұр жүзді, шекең торсықтай
Күндейді Дұшпан күйініп...
Тамырым кеуіп талығып,
Созылып сіңір салығып,
Зарығып көрген, Жарығым! –
Қыршыннан кетпе қиылып.
Тілеуің тілеп жатамын —
Пірлерге бағзы сиынып.
Жүзіңе тұрған нұры аңқып,
Қараймын қанбай құмартып.
Көзіңнен көшіп жатады
Жырақтағы Арман Мұнартып.
Қайыстырдық па беліңді —
Қабырғаң қатпай зіл артып? —
Шындықтың шырқау шыңына
Жұртыңның жүгін шық артып.
Көтерілгесін еңсе тік,
Жол шетін қиялға өлшетіп;
Болашақ деген өлкеге
Барамыз сені елші етіп.
Жолыңды кеткен Бабалар
Қанымен сызып көрсетіп.
Наласын, мұңын, қайғысын,
Байрағын, жырын, бәйгісін —
Тастапты саған енші етіп!
Толғатып таптық мың жылда,
Көгімнен енді жыр жырла. —
Бәйтерек - елдің бұтағын
Қыламыз ұя бұлбұлға.
Құрықсыз құлан үйретіп,
Тарпанды тағы — құр-құрла!
"Күнінен безген құлғанақ,
Айынан безген айғанақ" —
Құлыбын салсын Ындынға.
Азаттық жолы тайғанақ,
Кетпегін құлап құрдымға!
Көктем боп келсең бұлтың бер,
Жаз болсаң жайнап нұр түндер...
Күз болсаң егер қоныс бер,
Жеміс бер менің жұртым жер.
Қыс болсаң, кәне, сілкін кел!
Түрленсін, айна - көлдерім
Тозаңын қармен сүртінген.
Тон киген тоңның түнегін
Бәйшешек жатыр түртінген.
...Сабылып тапқан Қонысты,
Талығып татқан Жемісті,
Сағынып көрген Жеңісті
Кетпесін жалмап Құлқын-Көр!
Тамырдан ақсын от қайнап,
Болмасын төсек жатқа аймақ.
Құсжолыменен жүйткісін,
Астыңа мінген Көкмойнақ.
Шашылып түссін жұлдыз - тер,
Жалына қызыл шоқ байлап.
...Аспанмен кеткей астасып —
Қолыңа алған Көк Байрақ!..

Желтоқсан, 1991 ж.

---