Беу, балалық алғаусыз
Беу, балалық алғаусыз,
Осы сөзде бір құдірет бар даусыз.
Раушан қыз жылап қалды, обал-ай,
Раушан гүлін ұстап алып аңдаусыз.
Беу, балалық алғаусыз,
Осы сөзде бір құдірет бар даусыз.
Раушан қыз жылап қалды, обал-ай,
Раушан гүлін ұстап алып аңдаусыз.
Мен бақытты баламын,
Күнде думан саламын.
Қызықтарға тоймаймын,
Асыр салып ойнаймын.
Балалық жасым өтесің,
Жігіттікке жетесің,
Орта таудан аса алмай,
Бір шұқырға тығылып,
Балалық, сағынышты арман кезім,
Болмайтын есеп, қулық, жалған сезім.
Көп қарап күн өртеген көкжиекке
Анамның жолын күтіп талған көзім.
Балаларға арман ба, бала шағы,
Оларға арман алдағы болашағы.
Болашағы қарттардың қалтыратып,
Қам көңілі қайғыға жол ашады.
Дауыл тынды. Айқай-шудан түк қалмай,
Ағаштар тұр төбелестен шыққандай.
Дауыл тынды, қары қалды ақ бұйра,
Жерде жатқан бұлттардай.
Қайран бала шағым-ай мұз қалаған,
Көп алманы көк демей тұзға малған.
Армандары атпалдай бала едік,
Осы күндер болып па еді, біз қалаған?
Бір жаста, екі жаста бесіктемін,
Бес жаста тəңірі берген несіптемін,
Алты жаста қайыңның тозындаймын,
Шал Құлекеұлы
Шыбық алып барайыншы қой жаққа,
Не қалыпты жар астында, ой қап па?
Балалықтан тарқамаған той қап па?
Сағыныш Намазшамова
Балалық, сенен артык күнім бар ма,
Бала күнде бойымда мінім бар ма?
Бәріне жетем деймін, алам деймін,
Жас қиялда тоқталып, тыным бар ма?
Жетім болып келген едім ғаламға,
Жетім болып қалдым барлық адамға.
Ата-анам туған кезде тастаған,
Бейнесі де қалмапты әттең санамда.
Бір кездері бала едім ойнаған,
Қызыққа да құмарға тоймаған.
Сәби едім ана сүті кетпеген,
Еркелепте кейде жылап қоймаған.
Он сегізім қоштастың ба, кеттің бе?
Он сегіз де жетеріме жеттім бе?
Бал бөбектей бала кезбен қоштасып,
Кәртейген де өкінбестей еттім бе?
Көз жүгіртіп өте шықсам өткенге,
Бала шағым зу жүгіріп өткен бе?
Ойды қырды қайта-қайта аралап,
Қандай бақыт күтер екен өскен де ?
Он сегіз жас бұл ешқашан оралмас,
Он сегіздей көңіл кетпес жоғалмас.
Қоштасуда қиын болар, себебі,
Жүз жасасаң он сегіздей бола алмас!
Өтсең де ең бақытты кезден сан мейлі,
Ол шақты түрлі ойлар басып кез кермейді.
Өткенді ешқашан да сағынбаңдар адамдар
Бәрі-бір ештеңе де артқа қайтып келмейді...
Тоқтатуға тырыссаң да көнбейді ме ой?
Түсінемін жақсы естеліктер өлмейді ғой!
Өткенді сыздап іздемеңдер ей, адамдар,
Ол енді бәрі-бір қайтып келмейді ғой!
Түсініксіз күйге түстім мүлде,
Білсем ғой шіркін өмірдің мәні неде?
Сұрасам адамдардан әртүрлі жауап берер,
Әлі күнге білмеймін қайсысына сенеріме!
Егер сенсем, жүрсем олар салған соқпақпенен,
Кім кепілдік бере алады дұрыс жолда жүргеніме?
Қалайша әлі күнге білмеймін мен?
Үлкендіктің сатысына келгеніме?!
Өстік міне арта қалды балалық,
Енді міне болмауы керек шалалық,
Әр ісің үшін өзің жауап беретіндей боп,
Болмайды енді мынау кіші деп алалық.
Жас кезімде армандадым тезірек ер жетсем деп,
Сабақ оқымай, қыз қуып, ойын ойнап көңіл көтерем деп,
Қазір енді бәрі кері жүріп кеткендей,
Сабақ оқып, жұмыс жасап, қыз түгіл ойынға да уақыт жоқ!
Ержетім міне қас-қағым сәтте әп деп,
Төгіледі кедергіден-кедергі сақ-сақ деп,
Көтеру қиын болса да үлкендікті,
Ешкім саған оңай болады демепті!
Бала кез ғой ең ғажайып сәт қарық күлген,
Ойын-ойнап достармен уақытты бақытты өткізген,
Қыз қуып, сөз салып, өтірік болсын үйленіп,
Сағындырмай қоймайды ғой сол баяғы шалалық!
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі