Біздер
Жасқаншақ, жалтақты
жiгерге өртеткiз.
Өйткенi бiз деген
ертеңге ынтықпыз,
Жүректей жалаңаш көк төсте
шыңдалып,
шындықпен беттескен,
тұр мынау өмiрге
Сөйлей алмай, жаншылып зiл батпанға
ақтарылмай кеудеде сыр жатқанда:
еңсенi езiп тұнжырап ертелi-кеш
күзгi түндей ап-ауыр мұң батқанда;
Шықпастан қалған үндердi
жүректi мәңгi мекендеп,
аспанға құлақ түргем-дi
аққулар айтар ма екен деп?!
Бiздер үшiн таусылған жоқ әлi күн,
таусылмаса бiтпегенi жарығың.
Өмiр қысқа деп ойлайды –
кiм болсын –
Тiл ұшына келiп-кетiп тұр бiр сөз.
Шашып-төгiп алардаймын бiр күлсем.
Жұлдыздардай, түндi түрткен тыншымай
тiл ұшына келiп-кетiп тұр бiр сөз.
Батыстың тентек желдерi,
түстiктiң өртең желдерi,
шығыстың құрғақ желдерi,
терiстiң бұрқақ желдерi,
Мен өткiншi жаңбырмын,
келемiн алыс, қиырдан,
сыйым бар, әнiм, күйiм бар.
Қолдарын бұлғап шақырып,
Мылқау отыр. Қабағы оның тас түйiн.
Сәл қозғалса қос жанары жас құйып
кетердей-ақ,
қадалады алқынып,
Мықты болсаң, дауылдар,
кет өшiрiп.
Мықты болсаң, жауындар,
кет өшiрiп.
Жоқ олар әлемдiк картада.
Шықпаған атағы асқақтап,
сыймаған тарылған масштабқа;
құмайттан, шөлейттен қашқақтап,
Көкiрекке сыймай бұрқап толғанды
образ, ой боп табысып —
ақтарып бәрiн сөйлеген
өзеннiң, көлдiң, орманның
Қамшы боп тиiп
қашқанға
тұқыртып басын қорғалап,
төгiлдi дейсiң аспаннан
Көкiрекке кеткен кезде дерт толып,
жанам кейде алаулаған өрт болып.
Жанам, жанам, жанам мен,
жүрегiммен, намысыммен, жанармен!
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі