Ұядан ұшқанда
Пайда көп өмір сүрсең, өнерінде,
Нәрсе жоқ өнетұғын өлерінде.
Ойыңа тіпті өлмейтін сияқтысың,
Әр жаққа ақылыңды бөлерінде.
Пайда көп өмір сүрсең, өнерінде,
Нәрсе жоқ өнетұғын өлерінде.
Ойыңа тіпті өлмейтін сияқтысың,
Әр жаққа ақылыңды бөлерінде.
"Болады тыныштыққа — не нәрсе тең?" —
Деп әр кез ойлана сен беретін ең.
Түзейтін тұрмысыңды түпкілікті,
Тұтынар сол емес пе — керегің ең?!
Отырма уайымсыз ажал барда,
Бойында, пенделік қыл, мажал барда.
Дариясы дін - исламның ағып жатыр,
Шомылып кір-қоңыңнан тазар, бар да.
Атаның, әуелінде, белінде еттің,
Екінші, ана қарны теңінде еттің.
Тоғыз ай, тоғыз сағат, тоғыз күнде
Қадірлеп құдіретіңмен шегіндеттің.
Кем ойлыдан — кеп тыңдар
Сөз шықпайды үлгілі.
Бәріміз де бисымақ,
От басынын "білгірі".
Інгенің қысыр қалады,
Болмаса бура келенде.
Біршілігің бұзылар,
Болмаса білім көненде.
Барады өмір арбадай,
Төмен қарай дөңгелеп.
Шығу жоқ енді қайтадан,
Өр үстіне өрмелеп.
Көңіл гүжім дарақтай,
Миуалары сулаған.
Иман — бұлбұл басында,
Көркейіп күнде қунаған.
Не көзелдер қор болар,
"Жақанды жолдас білем" деп.
Жиырма - отызды өткізер,
"Жүйрік пен жорға мінем" деп.
Жүкті алды "Жүдеусің", - деп пілден піше,
Жабы озып арғымақтан, алды мүше.
Бектердің, белдерінен қалды түсіп,
Күмбезді күміс кемер, алтын кісе.
Жігітке жарамайды алаң болған,
Абырой аландарға арам болған.
Өмірін өкінішпен өткереді,
Адамдай айналасы аран болған.
Бақ тайса, мал мен мүлкін қоса кетер,
Жар, досың жәрдем берер боса кетер.
Айрылып ақылыңнан аң-таң болып,
Әл қалмай аяқ, қол да, ошаң етер.
Тіріңде тура болсаң ту ұстарсың,
Боғыңды бұзық болсаң, уыстарсың.
Жамандық жақын түгіл, жатқа ойлама,
Өзіңмен о басында туысқансың.
Данасың, дәулетіңе масықпасаң,
Жарымсың жар, досыңнан қашықтасаң.
"Сары алтын — сабыр түбі" сақтап таза,
Жетерсің мақсұдыңа асықпасаң.
Жігітте жұртты жеген күй болмайды,
Шортанда шабақ жеген ми болмайды.
Ащыны тұщыменен тату керек,
Теріде тоқпақ жемей, ін болмайды.
Алысқа, аңлауымда, ақыл серік,
Болмайды тапсаң серік, жолың керік.
Үстінен қазынаның құлатады,
Ізіне ер де отыр, беріп ерік.
Шамдай бол, түн пердесін ашатұғын,
Жердей бол, бар мақұлық басатұғын.
Басыңа бақыт қонып, дәулет бітсе,
Жан-жаққа дариядай бол тасатұғын.
Ер деме артында аты қалмағанды,
"Асыл" деп айтпа, адам алмағанды.
"Халық қамын ойлайды" деп ойламаңдар,
Нәпсі үшін ұят, арды жалмағанды.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі