Шындық – жүрек
Шындық – сұмдық қаталсың да қаттысың,
Шындық – сұмдық ащысың да тәттісің.
Тусың – шындық.
Символсың сен, шарттысың,
Шаршадым...
Мен шаршадым, қарағым білесің бе?
Әлім жоқ мына өмірмен күресуге
Шаршайтындай не істедің деп күлесің
Мен шаршадым уақытқа ілесуден
Алаула, шындық - ақ жалын
Санамда мәңгі бекінген,
Ғаламға шындық білдірген,
«Правда» сенің бетіңнен,
Арымды танып білдім мен,
Сұрақ
Бүртүрлі мың сұрақ бар ішімде,
Сұрақтаға жауап бар әр сөзімде,
Ақ-қараны ұғындырып әр ісімде,
Сол үшін жазып отырым өлеңді түн ішінде!
Бәлкім тек қызық үшін арнадым өлең мен жыр,
Осылайша жұртқа ақтарылды іштегі сыр,
"Үйдегі сөз сырқа шықпасын! Сыртқы сөз үйге кірмесін!"
Деген көк сөзіме өзім сай бола алмадым!
Өтірік күлкі адамдарға жымиған,
Жұлдыздардан да қатты жарқыраған,
Адамдардың жаны қара түнек,
Өзін-өзі жаман іспен силамаған!
Ағады көзден жып-жылы жас,
Жаңа шырын сияқты, жап-жаңа жаз,
Көзден бетті, беттен жерді сүйет
Осы шығар өмірді мәні ғой деп!
Жүрек назы
Өмір - бір жігітке берді нән байлықты,
Сол үшін сұлу қызды жүгіртіп сай қыпты.
Біздей қарапайым жігіттерді не қылсын,
Аппақ термен, санап жүрген айлықты,
Ақырын жүріп, анық басқан байыпты.
Иә, жігіттер, бүгін ашсың, ертең тоқ,
Сені ешкім ақшаң жоқ деп сөккен жоқ.
Бай, хандардың баласына қарама,
Олар сенің азабыңды шеккен жоқ!
Ал сен ұмтылшы арманыңа секілді оқ!
Қабырғаңды қайыспасын түн айға,
Сүйгеніңе гүл, алтын алмасаң, мұңайма!
Сүйген қызың, ақшаңа да қарамас,
Сүйсе сенен жоқ затыңды сұрай ма?
Сүйгенді сүй, сүймегенге ешқашан да жалынба!
Байлықсыз құр тіршілікті көріппін,
Түгің жоқта жолықпайды көріктің
Бізге қыздың назарының түспеуі,
Жоқ болғаны әкеміз де көліктің,
Көлік түгіл жоқ болғаны әкенің…
Махаббат деген көп сезім
Бұл махаббат бір жанға арналмайды,
Бұл махаббат орнына қойған айды,
Сондай күшті шексіз мына сезімде,
Жүректі сан мың рет жаралайды!
Бұл махаббат арналады анаңа,
Анаң үшін ыстық сезім жанама?
Бұл махаббат арналады мүмкін жарыңа,
Сезімді қалай сыйдырам санама?
Дүңк-дүңк етіп соғып тұр мендік жүрек,
Бұл жүрек жақындарға болған тірек,
Бұл жүрексіз ешқандай өмір болмас,
Махаббаттың шыңына шыққан сирек!
Жүректегі мейірім пиғылы
Қалайша осы күнге дейін бәрін байқамадым,
Заман емес, адамдар құртқандығын,
Алайда адамдағы жылулықты мен аңсадым,
Аңғармаппын жүректегі шоқ, қара тасқа айналғанын!
Қайта жақсаң, жанама екен ей, шырақтық?
Итте болса мейірім беріп қарап бақтық,
Түбінде саған жау боп, маған шапты,
Қадірін білмеген неткен жаман ех, жарықтық!
Сол үшін де жүрегің қарайды ма?
Мейірім іздеп жүрегің жылайды ма?
Бес күндік мына өмірге зорға келген,
Көңілді, Иманды, Адамгершілікті болу тым қиын ба?
Жаман болса өзіне, өзің үшін жауап бер,
Осы сөзім жүрегің де болсын шер,
Бұл өмірде жақсылыққа сауапсыз, Жамандыққа қалмайды жауапсыз!
Он жеті жас
Уақыт зулап өту де,
Менің уақытым келуде,
Шаруаларым көп еді,
Неге үлгердім өмір де?
Армандарым көп еді,
Мақсат болып келеді,
Сол мақсаттың жолында,
Жасым енді он жеті!
Арманым, менің арманым,
Ақиқат қашан боласың?
Өмір деген қас-қағым,
Бәлкім елеусіз қаласың?!
Талай жоба жасадым,
Талай ойды құрадым,
Күні бойы бір өзім,
Жақсы өмірді қаладым!
Лиро-эпос
Өтті бәлкім қаншама күн, талай жыл,
Саған ғана арнап жаздым талай жыр,
Өзіңді аңсап сағынғанда сарғайып,
Өзіңменен қосылуды қалаймын!
Көзің сенің қысыңқы, өзің балдай тәтті жансың,
Сен менің өмірімдегі ерекше әнсің,
Шыныңды айтшы сен де мені сүйесің ғой,
Өміріме болып қаласың ерекше мәнсің!
Балқадишам жүрегің неткен таза!
Осыдан айтып маған қандай жаза?
Мен сені шын жүрекпен, шын сүйемін,
Жүрегімді қылмашы енді қаза!
Қалдашым болашаққа қадам бас,
Жүректегі тұнып тұрған жарамды аш,
Сен мені сүймесең де мен сүйемін,
Жүрегімнен пәк мың бір мың жанға жаралмас!
Ешкім
Ешкім сені бауырындай көрмейді
Ешкім тыңдап, көңіл бұра бермейді,
Еңбекпенен көтермесең өзіңді,
Бет айналып, қолын бір-ақ сілтейді!
Жуас болсаң, басқа шығып өрлейді,
Өзіңді ойласаң, тас жүрекке теңейді,
Жамандайды, көралмайды иттей қып
Ешкім саған жақсылығын бермейді!
Құрметтемей, ешкім арттан ермейді,
Бетке басып, сөзбен көміп жерлейді,
Жақсылығың артта қалады жасаған,
Содан сені ешкім жақсы демейді.
Қателессең қайта саған сенбейді,
Өз қайғыңды, өзің ұстап жең дейді
Сені қарғап, жаман көрген адамдар
Жәй әншейін қадіріңді білмейді.
Пікірлер
-
Айзере
Неге менің атымды жазбадының -
Диар
Краш -
Мирас
Мирас
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі