Дүние-ай, кәусарыңа қанған бар ма
Дүние-ай, кәусарыңа қанған бар ма,
Арманнан жетелейсің армандарға.
Үмітін бір өзіңнен үзбейді екен,
Жүруден жүзге келіп қалғандар да.
Қазақтың да Асылы
Қазақтың да Асылы,
Әзербайжанның да Асылы.
Қазағымның тілі үшін,
Қасиетті діні үшін.
Алла берген ақындық бағым менің
Алла берген ақындық бағым менің,
Патшалығым мәңгілік тағым менің.
Қиял жетпес қиядан қисын тауып,
Жаңылысып көрген жоқ жағым менің.
Көп болса білгеніңнен білмегенің
Көп болса білгеніңнен білмегенің,
Хош алғын білімдіні, күндемегін.
Жаулассаң өзіңе жау жазығы жоқ.
Орынсыз ата-анасын тілдемегін.
Болмаған соң түйсігі, түсінігі
Болмаған соң түйсігі, түсінігі,
Қайдан болсын бойында кісілігі.
Кісілігі жоқтарға ешқашанда,
Ешбір жанның түспесін ісі, күні.
Біріңді-бірің ұлы санамағын
Хансың ба, қарасың ба, данасың ба?
Тілегім адамзаттың баласына.
«Ұлымын, ұлықпын» деп, бір Алланың,
Қаһарлы ұшырама жазасына.
Құлажанов Құралбекке
Шалқыған көл дария көңіліңмен,
Басқаға үлгі болдың өміріңмен.
Бәйдібек ұрпағының ішіндегі,
Біртума азаматсың жөні бөлек.
Әлемнің алып есігін айқара ашып келіппін
Әлемнің алып есігін айқара ашып келіппін
Келіппін саған, дүние,
Келгім де, бәлкім, жоқ па екен, шар ете түстім қорыққаннан
Қабағым тастай түйіле.
Адам боп келдім өмірге
Адам боп келдім өмірге,
Адам ғып өткіз, Тәңірім.
Болады екі ғаламда,
Өзіңнің еткен әмірің.
Қарап жатып енді міне шаршадым
Қарап жатып енді міне шаршадым,
Күш-қуатым бойымдағы қаншалық.
Көшедегі жасты көріп желіккен,
Қарай берем, қарай берем тамсанып.
Өзгеріп жатқан өмір-ай
Өзгеріп жатқан өмір-ай,
Көнерген қайран көңіл-ай.
Бесіктей еді білегім,
Түкті еді қайтпас жүрегім.
Біз қазақ халқымыз
Алаштың ұрпағы, Шығыстың түлегі,
Біз қазақ халқымыз, досқа адал жүрегі.
Арайлы азат таң нұрына шомылған,
Елімді бұл күнде жер жүзі біледі.
Күліп тұрған дүние жылап қалып
Күліп тұрған дүние жылап қалып,
Асқақтаған арманым құлап қалып.
Көріне алмай көзіне көптің енді,
Отырдым мен жылыстап жырақ барып.
Көкірегі күйлі өмір, шерлі өмір
Көкірегі күйлі өмір, шерлі өмір,
Сенде өсіп солып жатыр сенде гүл.
Соның бәрін енді-енді түсіндім,
Ақымақпын, ақымақпын мен де бір.
Жалғызы едім
Жалғызы болдым иманды ата-ананың,
Құлыны болдым жусанды жұпар даланың,
Жалбызы болдым бұлбұлды бұлақ жағаның.
Бұла боп өстім, бұғалық түспей мойныма,
Ақбоз атты батыр
Астан-кестен от жалын жер мен көктің арасы,
Не боп кеткен Ресей, қайда қала, даласы?
Өлі дене жол бойы, бода-бода босқындар,
Қанталаған үрейден көздерінен шарасы.
Арманым жоқ
Тәуелсіздікке тағзым етіп бүгілдім,
Тыныштығы үшін көрген күнімнің.
Тыныштығы үшін сүмбіл түнімнің.
Ай мүйізді, ашатұяқ құдайы,
Таластың ару еркесі
Аққудай сызылтып бір ән салдың да,
Қайыңдай тербетілдің қарсы алдымда.
Жалындай ыстық демің бетті шарпып,
Жаутаңдап тұра бердім тамсандым да.
Пікірлер
-
Айдана
Күшті -
Сезім
Көп рахмет -
Анеля
Өте күшті -
Мен
Рахмет -
Ақниет
Әсерлі өлең
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі