Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Мақалалар (111) Өлеңдер (500) Жоспарлар (4) Мақал-мәтелдер (237) Ұлағатты сөздер (609) Әзіл, анекдоттар (4)

Өмір-өзен

Сен кетті деп бұл өмір,
Өмір-өзен,
Тоқтатпайды ағасын!
Өтеді күн, тек сенсіз,
Өтеді түн, тек сенсіз!

Тіріңде неге үлгердің?
Кеше ғана бала ең,
Әр ісің есейсең де балаша,
Кімге ғибрат бола алдың?

Адамдардың санатында қалатындай,
Адамдар сені ғибрат тұтатындай,
Мына өмірде түген деген болыпты,
Бұл өмірге түген пайда қосыпты,
Дейтіндей ей, қарағым не істедің?

Өмір-өзен
Жылғасы оның қысқа жол,
Сынақтар сарқылмайтын,
Қиын-қыстау тұрақ ол!
Түзу жүріп, тура бассаң апарады жұмаққа,
Сөзге биік, ісің жақсы иман жанды пенде бол!

Толық

Датым бар

Қолыма қалам алдым хат жазғалы,
Болашақ ұрпақтарға ғибратты ой айтқалы,
Жамағат құлақ салып тыңдасаңыз,
Айтуға датым көп ой қозғағалы.

Адам деген бір пенде ойланбаған,
Қолда бар асылтасты сыйламаған,
Рахым етпеген үшін оны Аллам,
Бағанағы асылтасты қайтып алған!

Не ұқсын надан байғұс құр тамақтан,
Құр сандалып жүруден әуарадтан,
Гауһарды тас екен деп лақтырған соң,
Не деуге болады құр ақымақтан?!

Ерінсе өмір адамның ісі өнбес,
Құралы мен талантты да оған көнбес,
Атасынан қалған байлығына масаттанып, ол да бітет,
Ешбір адам уақыттың елшісіне ешкім қарсы келмес!

Толық

Жастық шақ

Өтсең де ең бақытты кезден сан мейлі,
Ол шақты түрлі ойлар басып кез кермейді.
Өткенді ешқашан да сағынбаңдар адамдар
Бәрі-бір ештеңе де артқа қайтып келмейді...

Тоқтатуға тырыссаң да көнбейді ме ой?
Түсінемін жақсы естеліктер өлмейді ғой!
Өткенді сыздап іздемеңдер ей, адамдар,
Ол енді бәрі-бір қайтып келмейді ғой!

Түсініксіз күйге түстім мүлде,
Білсем ғой шіркін өмірдің мәні неде?
Сұрасам адамдардан әртүрлі жауап берер,
Әлі күнге білмеймін қайсысына сенеріме!

Егер сенсем, жүрсем олар салған соқпақпенен,
Кім кепілдік бере алады дұрыс жолда жүргеніме?
Қалайша әлі күнге білмеймін мен?
Үлкендіктің сатысына келгеніме?!

Толық

Ерін бе

Отырған жағат(ды), құмырсқа шағат(ды),
Жұмыс жасау жақпағанмен, айлық жағат(ды),
Ерігіп отырсаң, құр босқа өтет сағат!
Құр уақыт өтсе кедейлік келіп басты қағат(ды)!

Кім еңбек ете алат(ды), сол адам, адам болат(ды),
Бос күлкі, ойынмен өтсе уақытың бақыт қалат(ды),
Бақыт кетсе өмірден бәрі жаман болат(ды),
Жаман болса бақытың, мәнсіз өмір қалат(ды).

Тұр ерін бе, намаз оқы, іс дөңгелет!
Кітап оқып, сауап алып, ісіңді адал ет!
Қарашы кәрі-жасы құр жатқан жоқ ерігіп!
Сенен кіші-үлкені іздеп жүр ғой термеліп!

Толық

Іс мәнді

Өмір деген, өтеді байқалмай-ақ, қас-қағым,
Ілесіп үлгермесем де ештеңе істей алмадым,
Әй, нәгөй өмір маған қара, мені тыңда,
Құлатсаң да тұрып көштің соңынан қалмадым!

Өмір өтет, байқамай-ақ, ұғын соны,
Ұғынбасаң жас келгенде, айтпады деме бұны,
Кезіңде оқып, демді қойып оқы бұны тағы-тағы!
Өзің өлгенмен, бұл өмірде жасаған ісің өлмейді!

Сауап, харам дегенмен де ісің бітпес,
Өлмес үшін, жаз, ғылыми жаңалық аш!
Құр нанға тойып жатқан, жақсылыққа әкелмес!
Бірі білсе, енді бірі бұл сөздерді түсінбес!

Толық

Өстік

Өстік міне арта қалды балалық,
Енді міне болмауы керек шалалық,
Әр ісің үшін өзің жауап беретіндей боп,
Болмайды енді мынау кіші деп алалық.

Жас кезімде армандадым тезірек ер жетсем деп,
Сабақ оқымай, қыз қуып, ойын ойнап көңіл көтерем деп,
Қазір енді бәрі кері жүріп кеткендей,
Сабақ оқып, жұмыс жасап, қыз түгіл ойынға да уақыт жоқ!

Ержетім міне қас-қағым сәтте әп деп,
Төгіледі кедергіден-кедергі сақ-сақ деп,
Көтеру қиын болса да үлкендікті,
Ешкім саған оңай болады демепті!

Бала кез ғой ең ғажайып сәт қарық күлген,
Ойын-ойнап достармен уақытты бақытты өткізген,
Қыз қуып, сөз салып, өтірік болсын үйленіп,
Сағындырмай қоймайды ғой сол баяғы шалалық!

Толық

Жаңа көктем

Қар еріп, мінекей көктем келді,
Құстар келіп сымпылдап ән әкелді,
Әр адам өмірді жаңа бастағандай,
Тұрғызды өмір сол бір жатқан дүйім елді!

Қар еріп, су болып, жылға болды,
Ол жылға, аға-аға, өзен толды,
Ауа-райы қайта-қайта өзгеріп,
Дала түсініксіз сырға толды!

Жаңа жылда, жаңа өмір басталды,
Түсінеді бұған тек адамдар байсалды!
Наурыз келді, Рамазан алда ғой,
Кеше бастамаған адам бәрінен кеш қалды!

Толық

Әй, өмір қайда зымырап барасың?!

Әй, өмір қайда зымырап барасың?!
Уақыт өте мені өзіңе аласың,
Өмірімде жетістікке жете алмасам да,
“Өз кінәң ғой!” деп, қолыңды сілтей саласың!

Әй, өмір қайда зымырап барасың?!
Уақыт өте өз дегеніңді табасың!
Тас тіпті темірді де су тескендей,
Тықылдап тық-тық етіп өшпес қып ойасың!

Әй, өмір қайда зымырап барасың?!
Уақыт өте мені өзіңе аласың,
Сағаттың тілі тықылдап секунд сайын күректей,
Көрімді асықпай жәймендеп ғана қазасың.

Әй, өмір қайда зымырап барасың?!
Дым үндемей жастық шақты аласың,
Күш көп кезде жұмыс істемегеніңе,
Қартықтың ызы сезілгенде санды қағасың!

Толық