Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (58)

Жаза берсең, басында естелік көп

Жаза берсең, басында естелік көп,
Ойлайсың кей біреуін тістеніп тек.
Жадыңда жаңғырады өткен жылдар
Жаңалықтың анасы - ескілік деп!

Толық

Мінездің кейбір сәттері

Қабағыммен жайдары, есігімді ашамын,
Қуанышты, шаттықты, құшақ- құшақ шашамын.
Шалқып кіріп үйіме, шалқайып бір жатамын
Иесіндей байлықтың, кең жайылып құшағым!

Толық

Долы Қатын

Долы Қатын,
Ашуланса, Кектенсе.
Батыр туар- деген сөз бар ескіден.
Ал, Әулие,

Толық

Сен-ая

Сен-ая,
Оны-ая,
Мені-ая, мұңайма,
Жалғыздық жарасқан,

Толық

Атқан таңым

Атқан таңым, шыққан
Күнім, туған - Ай,
Сендер барда
Мен болмаспын қу мандай.

Толық

Жаз жайлау

Жаз жайлау неткен кең еді.
Жұпарын желмен төгеді.
Балдырған тілді бұлақтар
Құлдилап шауып келеді.

Толық

Өтірік өлең

Күн райы.
Барып-барып қайтады,
Бөрі барда,
Жатпас ауыл айтағы.

Толық

Алтын адам

Бар киімі, қаруы, алтындалған ыдысы,
Тауып алды сүйекті, жер қазғанда бір кісі.
Пақыр емес әрине, Патша ма, әлде кім білсін
Заманында билеген, ұлылырдың ұлысы.

Толық

Бұлақтар

Таудан аққан бұлақтар,
Күмбір-күмбір күй ақтар.
Жағалауда билесін
Құлын құйрық құрақтар.

Толық

Шағала

Тербелген теңіз өрінде,
Толқынға төсін сүйдіріп,
Жарқылдап ұшар көгінде
Күмістей қанат су іліп.

Толық

Таудағы жайлау

Аққудай ауыл тізіліп,
Қонғанда жасыл жайлауға,
Көмейден үні үзіліп,
Шығады құстар сайрауға.

Толық

Ермек неге жылайды?

Жалғыз тілім шәк-шәкті
Жеп отырған тәп-тәтті,
Ермек бір кез жылады,
Анасы жөн сұрады:

Толық

Жағалауда

«Ақ тас, қара тас,
Құлағымның суын аш!»–
Деп секеңдеп балалар,
Алақанын соғады.

Толық

Көрсетіп тұр

Бөкпен толы саптыаяқ
Босаған-ау, шамасы.
Көрсетіп тұр айтпай-ақ
Жеңі менен жағасы.

Толық

Жауын

Ақ теректер шайынып,
Мөлдір тамшы таққанда,
Бұлт түндігін қайырып,
Ашылды күн аспанда.

Толық

Талғамыңа сай келсе - тас жұтасың

Талғамыңа сай келсе - тас жұтасың
Тас жұтасың,
Тауды да қылғытасың.
Тоймайды - көз,

Толық

Арман

Арман,
Үміт,
Күтумен
Айлар,

Толық