Күн – атам‚ анық жер – анам
Жан берiп жарық, жылы нұрдан,
Күн атам жердi буаз қылған,
Өсiмдiк туған осыдан,
Жетiлiп, өсiп, толғанда дән.
Жан берiп жарық, жылы нұрдан,
Күн атам жердi буаз қылған,
Өсiмдiк туған осыдан,
Жетiлiп, өсiп, толғанда дән.
Күн жылыған, жер жібіген,
Құстар келген шақтарда,
Төрдегі өрген төрт түлікке,
Төл жамырап жатқанда,
Бір адам көп жасады жер бетінде,
Мекендеп жақсы жайды ел шетінде.
Зорлықшыл, арам ойлы, ұры болды,
Құралған арамдықтан дәулеті де.
Көз жасы ағып барады
Сәждеге бара жатқанда
Көзімнен жас тоқтар емес
Сәждеге бас қойғанда
Жердiң бетiн неге теңеу өтiмдi,
Жердiң бетi –
Құрақ көрпе секiлдi.
Суретшiнiң палитрасы ол дөңгелек,
Жер жүзiне қарасам,
Неше түрлi халық бар.
Дiн, иманын, санасам,
Мыңнан артық анық бар.
Бәрі жақсы-ау,
бір нәрседен секем алып қалдым мен,
Мен де кетем орманнан, сайрандаман шалғынмен,
Бара алмаймын шешініп,
Шымды жерде көресiз қара топырақ,
Шiрiген шөп, тозаңнан болған құрақ.
Егер оған дым тиiп, күн жылытса,
Жан кiрiп, шөп шығады гүл, жапырақ.
Анамнан мен туғанда жап-жалаңаш,
Әлемге ала кеппін көзімнен жас.
Дүниеге жап-жалаңаш бірге кепті
Шырқырап мен секілді талай құрдас.
Менің елім - Сұлтан Қалиұлы
Бастау алған ежелгі дәуірлерден,
Қазақстан дос, бауыр әрбір елмен.
Көрген талай жұтты да, қырғынды да,
Жер дөңгелек екен...
Сездің бе аңсағанды,
Көрдің бе шаршағанды?
Кәкімбек Салықов
Келдік талай жерге енді,
Кіруге-ақ қалдық көрге енді.
Қызыл тілім буынсыз,
Сөзімде жаз бар шыбынсыз,
Бүгілген тізе, иілген мойын.
Төгілген кесе, түйілген бауым.
Шауылған ауыл, өткендей дауыл.
Қанды төккен жуып, жаңбыр жауып.
Өлсем, орным қара жер сыз болмай ма?
Өткір тіл бір ұялшақ қыз болмай ма?
Махаббат, ғадауат¹ пен майдандасқан,
Қайран менің жүрегім мұз болмай ма?
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі