Абай-нәр мен тынысым
Абай - хакім , Абай нәр мен тынысым,
Ізін нұсқап жетелейді Ұлы шың.
Күреңіткен күрен күздей халықтың,
Қаламымен қанықтырған құрышын...
Абай - хакім , Абай нәр мен тынысым,
Ізін нұсқап жетелейді Ұлы шың.
Күреңіткен күрен күздей халықтың,
Қаламымен қанықтырған құрышын...
Ей, Ұлы бабам!
Тағы да елдің жатсың ба басын жиып!?
Ұлылыққа мен келдім басымды иіп.
Бұ күндерде түзелді қайран жұртың,
Рахат, мені тастап, қоймадың тыныш,
Ғашық жар, ағайын, дос — бәрі алдағыш.
Жастық құмар үміттің нұры қайтып,
Күңгірт тартты, бәрінің аяғы реніш.
Мәңгі тірі ұлы Абайы қазақтың,
Жыр жүрегі ұлы ақыным, кемеңгерім.
Ой қосып, жүрек қозғар өлеңдерін,
Қара сөздің қаламы Абай ата.
Біреуден біреу артылса,
Өнер өлшеніп тартылса,
Оқыған, білген - білген-ақ,
Надан - надан-ақ сан қылса.
Тойған есек шөпті оттап маңайдағы
Сонырқап шатқа кетті қай-қайдағы.
Тентіреп өлкені өрлеп келе жатып,
Жолықты бір бұлбұлға тоғайдағы.
Өлең үшін жүректің жары тұнған,
Қазағымда ақын жоқ ұмытылған.
Қайталанбас дара жан, Абай ата,
Ұқсамайтын ешкімге Ұлы тұлғам!
Қарасам қайғыртар жұрт бұл заманғы,
Салқын, қуыс - өмірі я қараңғы.
Білім де жоқ, білімге сенім де жоқ,
Өнерсіз қартаяр деп біл балаңды.
Орынсызды айтпаған,
Түзу жолдан қайтпаған;
Жақсылық қылар орында
Аянып бойын тартпаған.
Қарашада өмір тұр,
Тоқтатсаң, тоқсан көнер ме?
Арттағы майда көңіл жүр,
Жалынсаң, қайтып келер ме?
Базарға, қарап тұрсам, әркім барар,
Іздегені не болса, сол табылар.
Біреу астық алады, біреу - маржан,
Әркімге бірдей нәрсе бермес базар
Абай деген ұлы ақыны қазақтың
Қара сөзбен қара өлеңі ғажап тым
Өкініш пен мұңға толған санамды
Абайдың өлеңімен тазарттым
Кіргенде әдемі үйлерге еңселі,
Көреміз даналар жиылған кеңсені.
Кішіден үйреніп жаттаған Абайым,
Сағына іздеймін, іздеймін мен сені.
Ауру жүрек ақырын соғады жай,
Шаршап қалған кеудемде тулай алмай.
Кейде ыстық қан басып кетеді оны,
Дөңбекшіген түндерде тыншыға алмай.
Білімдіден шыққан сөз
Талаптыға болсын кез.
Нұрын, сырын көруге,
Көкірегінде болсын көз.
Лай суға май бітпес қой өткенге,
Күлеміз қасқыр жалап, дәметкенге.
Сол қасқырша алақтап түк таппадым,
Көңілдің жайлауынан ел кеткен бе?
Тұла бойың ұят-ар едің,
Ескеріп істеп, ойлаған.
Тәуекелге нар едің,
Талаппен терең бойлаған.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі