Ұшқыр болсаң, қара бұлт..
Ұшқыр болсаң, қара бұлт,
Шың қабағын баспас ең!
Көк төсінде жаралып
Қалай қондың тасқа сен?
Ұшқыр болсаң, қара бұлт,
Шың қабағын баспас ең!
Көк төсінде жаралып
Қалай қондың тасқа сен?
Сыңсиды орман сағада,
Сағада құстар мекені.
Шүйіліп көлге шағала
Көтеріліп кетеді –
Мінезім жеңілдеу ғой кейде менің.
Күлгенім, күрсінгенім, сөйлегенім –
Бәрі де көрінген-ді саған жұмбақ,
Екеуміз таныс болған сонау жылда-ақ.
Жанарың, қалқа, жасырды
Оянған ойды тезінен.
Үзіліп түскен жасыңды
Үмітім деп сезінем.
Ұғыстық... тентек жүрек көнді саған,
Көндім мен, болмасам да көнбіс адам,
Жарасып қалды екі жан, екі көңіл
Бірі – көк, бірі мынау көлге ұсаған.
Алыста мұнарланған тау шыңдары,
Ойларым сен туралы таусылмады...
(Таусылмас арманыма, тауларыма
Келемін естірте алмай даусымды әлі.)
Ақша бұлт аспан қаймағы,
Тыныштық балқып тұрды ойда.
Ойларды жиды қайдағы
Көкірек деген бір қойма.
Бас қайда болса – онда аяқ бар,
Сүрінген жығылып тояттар.
Бұл жерден басталса тіршілік
Ол жерден сапарын аяқтар.
Боз торғай бұтаға паналап –
Майысып көтерді бір шыбық.
Ішімнен етемін қанағат,
Осын-ау көркіңе, тіршілік!
Болса да алап – ойлы алап,
Ағады өзен аңқылдап.
Қыздардың жолы қайдалап,
Жәудіреп қарайд салқын бақ.
Білмеймін мықтымын ба, осалмын ба,
Барым сол – бір жүректі тосам мыңға.
Оңаша тергесем де, терлесем де
Өзімді жыққаным жоқ дос алдында.
Бұйығып өтпек күндерге,
Түйіліп өтпек түндерге,
Күрмеліп шықпақ тілдерге,
Шешеннің көңлі бітпеді.
Бұл жердің ойға бөккен әр бұтасы,
Бұл жердің гүлі ұялшақ, арлы тасы...
(Ар көрмей жыра түгіл, жарды тағы
Кей біреу мәстек мініп қарғытады.
Жарым-жайсыз, ұнатпаймын мен оны,
Ұятым да бетке шығып келеді –
Жұрт көзінше азабымды, жанымды
Тілдейді кеп. Сүйтіп тірі көмеді.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі