Қос балам
Қос балам –
Егіз туған қос қанатым,
Бәйгіге баптап бағып қосқан атым.
Сөреге жүлдегер боп жетер болса,
Бұл өмір керек қылмас құлшылықты,
Сүйенген тіл-жағына жыршылықты.
Сол деп ұқ сөнбейтұғын тіршілікті –
Көгертіп қадап кетсең бір шыбықты.
Өмірге менің өкпем жоқ –
Шуағын шашты көктем боп.
Қызғалдақ теріп қырлардан,
Талпына бердім бөктерлеп.
Мен көппін деп тасыма,
Жалғыз қалсаң, не етерсің?
Жан жуымай қасыңа,
Құсалықпен өтерсің.
Мына заман – тамыр мен таныстікі,
Ауыс-түйіс, беріс пен алыстікі.
Ер еңбегі еш болмас дегендері –
Тек әшейін сөз екен қалыстікі.
Бұл дүниенің қызығына тоя алмай,
Жортып жүрген жігіт едім қояндай.
Енді бүгін тас табытта жатырмын,
О, Алла-ай!
Алдамшы бір үмітке ерік бріп,
Қалтамдағы барымды беріп-беріп,
Талай күнді батырдым желіктеніп,
Талай таңды атырдым кеміктеніп.
Қалтылдап қаз тұрғаннан тәй-тәй басып,
Талпындым алаға қарай байқай басып.
Қосылып көрші-қолаң балалармен,
Ойнақтап жүгіріп кеттім айқайласып.
Дүниеге келдің бе? –
Көзіңді жөн ашқаның.
Келер бәрін көргің де:
Өзен, көлін, аспанын.
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі