Мен ғашықпын, аяулым, отты демге
Мен ғашықпын, аяулым, отты демге,
Отты демім отыз боп өтті менде.
Қарындастың қарақат көзі сынды
Көктем келіп қалғанда көп түменге.
Мен ғашықпын, аяулым, отты демге,
Отты демім отыз боп өтті менде.
Қарындастың қарақат көзі сынды
Көктем келіп қалғанда көп түменге.
Дүлей дауыл, дыбысы дамылдаған,
Ария боп жетеді әнің маған.
Көздің жасын көлкітіп бара жатыр,
Сағынышын баса алмай жалын далам.
Гүлді сүйдім шілденің аптабында,
Түнді сүйдім сәуірдің ақ таңында.
Менің бала күндерім қалқып ұшты
Жазғы бақтың үлбіреп бақбағында.
Мен қайта келем, мен қайта жерге оралам,
Бұлттарды жастап найзағайлары бораған.
Мамықтай жұмсақ жалпылдап жауса ақша қар,
Ақ қайың болып, ақ түбіт шәлі оранам.
Жүрегім, есітемісің, жыл келеді,
Толқудан тілім менің күрмеледі.
Есікті аш, қабылдап ал, төрге отырғыз,
Бақыт пен қуанышты іргедегі.
Төгіліп қыркүйектің нұры көктен,
Ақ қайың мұңаяды сыры кеткен.
Үзілді жапырақтар, күз келді... деп
Айналып кете алмай жүр тірі көктем.
Көлдерде балық біткен шоршып қайнап,
Шалқыған мұхит болды шалшықты аймақ.
Кеулімжай бала көңіл, дана көңіл
Жүреді қапталына торсық байлап.
Жырла көктем, жырламас халің бар ма,
Сағынышын сабылтқан сағым барда.
Көрсем деумен үздігіп жүрген едім,
Дауыл соғып тұратын дабылдарда.
Үнсіз қалма, жүрегім, сөйле менің,
Сөйлегім кеп тұрады кейде менің.
Мен тоқтата алмаймын бұрқыраған
Өмірімнің өміршіл ойлы өлеңін.
Тамылжып әнші құстар таңсәріден,
Қауышып аяулы бір аңсарымен.
Бұл ғалам жасаң тартып бара жатыр
Құлпырып көз алдымда барша кілем.
Аппақ күн шуақ шашып ана беттен,
Жайдары күн келеді жаңа леппен.
Жазира жайлауымның кең төсінде
Құлдырап жүгіреді бала көктем.
Хабар күтем сен жақтан жылы лепті,
Жаным жылап, сезімнің гүлі кепті.
Жапырақтар желменен сыбдыр қағып,
Жүрегімнің соғысын дірілдетті.
Күн қысқарды, мұң қысқарды, қысқарды,
Сағынышпен еске аламын құстарды.
Жүрегіме ала алмаған көшіріп,
Табиғаты тамылжыған тұстарды.
Өмір деген қиын емес, күрделі,
Тұтқын болып тырмаладым түрмені.
Аңқылдаған ағыстардан өте алмай,
Бөгеліп ем, соққан самал жүр деді.
Сынаптай сырғанаған заманада,
Сарғайып шам жанады бағанада.
Найзағай ақ семсерін сілтеп жатыр,
Келтірмей тәубаға да, тобаға да.
Күн де әбден жалықты жарқыраудан,
Сарқырама шаршады сарқыраудан.
Жапырақтар тас жолға жабысып ап,
Жаңбыр жырын айтады жалтыр аудан.
Тойымсыздық жайлаған қапыл уақыт,
Құмға батып, қайырлап жатыр бақыт.
Көктем күні күлімдеп тұрады да,
Кенет бұршақ төгеді сатырлатып.
Күннің көзі тұрғанда жадырамай,
Көңілденіп жүрмекші бәрі қалай?
Күз келді деп күрсініп тұрып-тұрып,
Өмір – өзен ағады әрі қарай.
Келдің бе тағы, әз наурыз,
Жаныма менің нұр жағып.
Жүректің терең түбінде
Жылтырап бір от тұр жанып.
Сезімімнен секілді күн тараған,
Қырмызы боп көрінді қырқа маған.
Ынтықтығын айта алмай үздігеді
Мен секілді өмірге іңкәр адам.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі