Аттаныс
Бала ақын тұла бойын діріл басып,
Қолында жыр дәптерін үңілді ашып.
Асыққан қызын жолдан бөгей берді
Әжелер әлденені ырымдасып.
Таусылмайтын үлесім күрес менің,
Тоғыз жалды толқында тұр ескегім.
Мұхиттарда малтыдым мұңды құшып,
Жаһаннамнан қаладым жыр ескенін.
Табылғанда көңілдің аңсағаны,
Үн қосқанда жанымның сан шанағы,
Жер бауырлап қара бұлт қалса - дағы,
Сәуірдегі соққанда таң самалы,
Көп ішінде жалғызбын, жасыра алман,
Мені күтті ұмсынып ғасыр алдан.
Тектіліктің тұлпарын ерттеп мініп,
Тұяқ сілтеп барады тасыр арман.
Мен өмірді сүйемін, сені сүйем,
(Сүйе білген адамның өрісі кең),
Мағыналы мына өмір жеңісімен.
Дидарынан көктемнің көз алмаймын
Жылдарды жүйрік тұра алмай қойдым мен бөгеп,
Сүйеп кел мені, келетін болсаң, кел, демеп.
Ішінен бұлттың лайнердің даусын естісем,
Қараймын көкке, жете алмай қалған сен бе деп.
Қиын ғой өмір әманда,
Қойдым-ау мұңнан айықпай.
Отырмын келіп жағаңда
Иесіз қалған қайықтай.
Аула ішінде аппақ гүл көміп есік,
Жұлдыздарым жанады өліп-өшіп.
Өң мен түстің ішінде талықсыдым,
Өлең түсті қызғалдақ өмір кешіп.
Тербетіп, тебірентіп мұң ырғағы,
Жайнаған жастығымды күн ұрлады.
Жұпарын сарайыма себеледі
Айналып жылдарымның жұмыр бағы.
Сіз кеткенін айта алмастан ешкімге,
Өксік үні араласып кешкі үнге...
Сәуір, мамыр... естен танған кескінде,
Ақша бұлттың ауылына көштің бе?
Тағы да бір тірліктің күресі артып,
Жеңілістен Жеңіс кеп іле шалқып,
Әлжуаздар мүсіркеп аяғаннан
Қызғаныштан күйгенің мың есе артық.
Аппақ шатыр тігілген
Ақ келінді күтеді.
Иіліп, бел бүгілген
Келін әулет құты еді.
Бейнеу-елдің бейнесі берекелі,
Өткізеді ол әр күнін мерекелі.
Камзол киген аналар алдан шықты,
Жүрегі алтын, қолы құт, зер етегі.
Жебелерден сызылған таңбалы елі,
Апарады жетелеп алға мені.
Бауыры аппақ бұлттары төбеде ұшқан
Сағым ұшқан төсінен самға, белі!
Қою түнде Сам шамы жамыраған,
Ертегісін шертеді бәрі маған.
Жаңа заман бұзбады мағынасын,
Сол күйінде қалыпты кәрі ғалам.
Көп қабаттың құм басқан бір беткейін,
Басылады көзге оттай суреттейін.
Ақын қылған Фариза, Төлегенді
Топырағын әулиенің құрметтейін.
Қайда барсам-алдымда бояу қанық,
Жұмбақ сырын ашады ол баяуланып.
Қалқытпайын қалайша қанатымды,
Арманыма тұрғанда таяу қалып?!
Сәлем жолдап көктемнің кептерінен,
Жыр жазамын Бейнеудің беттерінен.
Алатаудың басынан алып келген
Аппақ қары көңілдің кетті еріген.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі