Дауыл
Біздер тудық қалада,
Біздер тудық ауылда;
Көшелерде, далада
Жүрдік талай дауылда.
Ал, кәнекей, санайық,
Балаларын Аптаның.
Орындарын табайық,
Сен де босқа жатпағын.
Зеңгір аспан құшаққа ап,
Күледі Күн нұр құйған.
Қос қанатты ұшақ та
Аумай қалған қырғидан.
Өтіпті ғой бір апта,
Сен келгелі қасыма.
Жуынбапсың бірақ та
Су тимепті-ау шашыңа!
Бірнеше рет жуылып,
Қысқарыпты көйлегім.
Етек-жеңі шуылып
Тар боп қалған ғой дедім.
Мүлгіп жатыр мұңды қыр,
Қар жауып тұр далада.
Қонақтайтын сынды бір
Көлге мың сан шағала.
Анау таулар, көк пен бел,
Аманат қой өткеннен
Сүймей оны қайтемін!?
Басқа Отан жоқ менде…
Қыстағы бұлт – түтiндей,
Көктi жабар бүтiндей:
Аяқ асты қар жауар,
Күн күркiреп, күрсiнбей…
Аттан бала «жығылады», құламайды.
Қазақшасын теріс айтсаң,
Аталарға ұнамайды.
Атқа бала «отырмайды»,
«Мама» деме, «ана» де,
«Там» деме сен, «әне» де.
«Папа» деген – орыс сөз,
Қазақша емес, теріс сөз,
Жазда бардық жайлауға,
Көрмесеңдер арманда.
Көмектестік әженің,
Бұзауларын байлауға.
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
- Антон Чехов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі