Жүрек
Төбедегі жарық Күн –
Қуат көзі халықтың.
Ақ бетіңді бұлт басса,
Бағы тайған ғарыппын.
Жүрегімнің лүпіл оты сен үшін жанады деген сөзбен келем,
Көздеріңе кіріп барам тұнық терең
Ғашық отың жанады деген үмітім бар,
Мүмкін мұның бәрі менің түсім шығар?
Жұмекен рухына
Аяқ асты не болды бұл, ұқпадым,
қас қағымда дем де шықпай, бітті әлім,
Көрем деген кім бар еді тіріде
Жадырашы жан дүнием –ай,
Көктемдегі күн нұрындай.
Әнін тыңдап құстардың,
Жүргендей бау-бақшада-ай.
Ей жүрегім, тұрмысың сезіп мұны.
Тағдыр мені кімдерге кезіктірді?
Бағаламай отырғанда бақытымды,
Бақытсыздар жөн сілтеп кезіп тұрды.
Асыл арман кеудем де тыныстаған,
Жүрек оты ешқашан қалыспаған.
Жұрттың сөзі қадалып тірелген де
Биік таудан қайта құлап,қайта тұрғам.
Көз жасы ағып барады
Сәждеге бара жатқанда
Көзімнен жас тоқтар емес
Сәждеге бас қойғанда
Мендік жүрек жүрек емес ақындық
Мендік жүрек сен дегенде бақилық
Мендік жүрек сүйіп өтер бір сені
Мендік жүрек саған деген жақындық
Биыл қыс – басқа қыстан салқынырақ,
Жүргем жоқ тұтас әлем шалқып, ұнап.
Біреу кеп, бір-ақ сәттік сезім сыйлап,
Өзімен кеткен сынды артығын ап…
Бара алмаған жолдар бар, барғым келер,
Тама алмаған жанарда жаңбыр да өлер…
Адамдар көп, байқаймын, айналамда —
Амандықтан аспайды әңгімелер…
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі