Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Мақалалар (2) Өлеңдер (729)

Махаббат көлі мұңайды...

Қарлығаш қанат қыз едiң,
Үмiттi қалай үземiн?
Көңiлдiң мөлдiр көгiнде
Аққудай жалғыз жүземiн.

Толық

Қырлар қайда қырмызы гүл қаптаған?

Қырлар қайда қырмызы гүл қаптаған?
Қыздар қайда бұрымы бұлғақтаған?
Өкпелеген балаша томсыраймай
Тiлiң болса,

Толық

Қызығымен баурар дейсiң қай бiр күн

Қызығымен баурар дейсiң қай бiр күн.
Осыны ойлап қамықтым да қайғырдым.
Аруды аңсап айлы кеште айтар əн,
Кешiктiң ғой, кемелiңе қайта орал.

Толық

Сыздамашы, жүрегiм, сыздамашы

Сыздамашы, жүрегiм, сыздамашы,
Қарағанмен қиылып қыз баласы.
Ол құрғырлар деймiсiң саған ерер,
Қарағанмен, қол бұлғап қала берер.

Толық

Элегия

Өтiп жатқан күндерiм бiрыңғайлы
Құлағыма сен жоқ деп сыбырлайды.
Тереземе тұтылған түн пердесi
Өз қолыңмен болмаса, сырылмайды.

Толық

Жай-күйiне кiм алаң

Жай-күйiне кiм алаң
Жабырқаулы ақынның?
Жүрегiмдi жылаған
Жұбата алмай жатырмын.

Толық

Аямай жанға жүк арттым

Аямай жанға жүк арттым,
Ақымақпын ба, қандаймын?
Өзiмдi-өзiм жылаттым,
Өзiмдi-өзiм алдаймын.

Толық

Арзу

Көңiл шiркiн жасармайды,
Көкiректе – Асан қайғы.
Тоты қыздар көзiне iлмей
Тосырқайды, тосаңдайды.

Толық

Құстар қайтып барады...

Қоңыр бұлт Күнгейдiң жүзiн бөгей
Құстар қайтып барады тiзiлмелей.
Алқа-моншақ тағынған ару əлем,
Жiбек жiбiң ойда жоқ үзiлмегей.

Толық

Алақанымнан ұшқан аққуым

Алақанымнан ұшқан аққуым,
Барасың ұзап шалғайға,
Қанатың, қалқам, талмай ма?
Жаныңа медет болғай да

Толық

Ару

Майысқан Көкшедегi қайындардай
Мiнезi жұмсақ қандай, мəйiн қандай?!
Жанары жақұт шашып жалт еткенде –
Жүрегiң жайрап қалар жай ұрғандай.

Толық

Қасыңа Ай ұрланып келсем дердей

Қасыңа Ай ұрланып келсем дердей,
Қайың да қайыл қалып, теңселгендей.
Тағдырың таразыға тартылғанда –
Салмағың сары алтынмен өлшенгендей.

Толық

Жарасар қолаң шашың тал бойыңа

Жарасар қолаң шашың тал бойыңа,
Толықсып Ай қонғандай маңдайыңа.
Уылжып жаңа пiскен, жарқыным-ай,
Жiгiттiң кез боларсың қандайына?..

Толық

Құдайым бəрiн саған бере салған

Құдайым бəрiн саған бере салған:
Көркiң бар көрген жанға елес, арман...
Көлденең көк аттының көзi өтпесе,
Тағдыры талай гүлдiң неге солған?

Толық

Көбелегiм

Көбелегiм,
Көңiлiмдi неге көп бөле бердiң?
Көкейдегi сезiмдi көзбен айтып,
Көргенiмде нелiктен бөгелемiн?

Толық

Сенi көргiм келедi де тұрады

Көзмоншақтай көлдiң көркем құрағы,
Махаббаттың мың бiр мақам құрамы,
Тағдырымның таусылмайтын сұрағы –
Сенi көргiм келедi де тұрады.

Толық

Сүйесiң бе сен менi, сүйесiң бе

Сүйесiң бе сен менi, сүйесiң бе,
Түсiңе енiп, жүрем бе жиi есiңде?
Жүз жыл өтсiн, мейлi, мың жыл өтсiн,
Мендiк мынау жүрекке иесiң бе?

Толық

Алаулап атқан таңдардың

Алаулап атқан таңдардың
Əуенiн бар ма жалғар күн?
Əуелеп ұшқан арманның
Қанатын қайтiп қармармын?

Толық

«Жаным-ау» десем, жалт карар ма едiң

«Жаным-ау» десем, жалт карар ма едiң,
Жан сырын маған ақтарар ма едiң?
Дегбiрiмдi алса қайтемiн, қарғам,
Ақбала өңiң,

Толық

Айым келедi, сүйiншi, Күнiм келедi!

Айым келедi, сүйiншi, Күнiм келедi!
Күлгенi қандай десеңшi, күлiмдегенi?!
Жүргенiн көрсем,
Бөлмеге кiргенiн көрсем,

Толық